درد مزمن لگنی در زنان مراجعه کننده به درمانگاه پلویک فلور بیمارستان امام خمینی تهران (سال های ۱۳۹۱-۱۳۹۰)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 درد مزمن لگنی در زنان مراجعه کننده به درمانگاه پلویک فلور بیمارستان امام خمینی تهران (سال های ۱۳۹۱-۱۳۹۰) دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد درد مزمن لگنی در زنان مراجعه کننده به درمانگاه پلویک فلور بیمارستان امام خمینی تهران (سال های ۱۳۹۱-۱۳۹۰)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی درد مزمن لگنی در زنان مراجعه کننده به درمانگاه پلویک فلور بیمارستان امام خمینی تهران (سال های ۱۳۹۱-۱۳۹۰)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن درد مزمن لگنی در زنان مراجعه کننده به درمانگاه پلویک فلور بیمارستان امام خمینی تهران (سال های ۱۳۹۱-۱۳۹۰) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : توانبخشی

تعداد صفحات :۱۲

هدف: درد مزمن لگنی عبارت است از هر گونه درد لگن بدون ارتباط با حاملگی، عادت ماهیانه و مقاربت، که حداقل شش ماه یا بیشتر به طول انجامیده و علت ساختاری شناخته شده ای برای آن مطرح نشده باشد. این درد می تواند باعث اختلال در فعالیت های روزانه شده و درنهایت منجر به درمان دارویی و یا حتی جراحی شود. با توجه به کمبود پژوهش های علمی در مورد این عارضه در ایران، این مطالعه با هدف بررسی فراوانی درد مزمن لگنی در زنان مراجعه کننده به درمانگاه پلویک فلور بیمارستان امام خمینی تهران طراحی و اجرا شد.روش بررسی: ۵۱۶ زن متاهل مراجعه کننده به درمانگاه پلویک فلور در این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی شرکت کردند. برای انجام این مطالعه از پرسشنامه ای که علاوه بر اطلاعات جمعیت شناختی، شامل سوالاتی در مورد علائم درگیری سیستم های زنان و زایمان؛ ادراری؛ گوارشی؛ عضلانی- اسکلتی و سایکولوژیک بود، استفاده شد. پس از جمع آوری اطلاعات جهت تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS ویراست هجدهم استفاده شد. بررسی رابطه متغیرهای کمی و کیفی و درد مزمن لگنی با استفاده از مدل آماری رگرسیون لجستیک باینری چندگانه انجام گرفت.یافته ها: %۲۷.۹ از زنان گزارش کردند که در حال حاضر درد در ناحیه لگن بدون ارتباط با عادت ماهیانه و مقاربت دارند، در حالی که درصد این درد در طول شش تا دوازده ماه گذشته یا همان درد مزمن لگنی %۱۷.۶ بود. همچنین مقاربت دردناک و کمردرد مزمن با درد مزمن لگنی مرتبط بودند (به ترتیب p=0.03 و p=0.04). بین نوع زایمان و درد مزمن لگنی و سابقه ضربه به ستون فقرات و لگن و درد مزمن لگنی ارتباطی دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به شیوع %۲۷.۹ درد لگن و %۱۷.۶ نوع مزمن آن در جامعه مورد بحث و همینطور همراهی مجموعه ای از علائم سیستم های ژنیکولوژی، ادراری، عضلانی- اسکلتی و گوارشی، لزوم پرداختن به آن از طرف سیستم های بهداشت و درمان و نیز انجام مطالعات همه گیرشناسی بر پایه جمعیتی پیشنهاد می شود.

کلید واژه: درد مزمن لگنی، زنان، ایران