تغییرات حرارتی و سطحی ایمپلنت های دندانی با استفاده از وسایل چرخشی و وسیله پیزوالکتریک بعد از ایمپلنتوپلاستی: یک مطالعه آزمایشگاهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تغییرات حرارتی و سطحی ایمپلنت های دندانی با استفاده از وسایل چرخشی و وسیله پیزوالکتریک بعد از ایمپلنتوپلاستی: یک مطالعه آزمایشگاهی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تغییرات حرارتی و سطحی ایمپلنت های دندانی با استفاده از وسایل چرخشی و وسیله پیزوالکتریک بعد از ایمپلنتوپلاستی: یک مطالعه آزمایشگاهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تغییرات حرارتی و سطحی ایمپلنت های دندانی با استفاده از وسایل چرخشی و وسیله پیزوالکتریک بعد از ایمپلنتوپلاستی: یک مطالعه آزمایشگاهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تغییرات حرارتی و سطحی ایمپلنت های دندانی با استفاده از وسایل چرخشی و وسیله پیزوالکتریک بعد از ایمپلنتوپلاستی: یک مطالعه آزمایشگاهی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (JOURNAL OF DENTAL SCHOOL SHAHID BEHESHTI UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCE)

تعداد صفحات :۱۴

سابقه و هدف: پری ایمپلنتیت واکنش التهابی غیرقابل برگشت بافت های نرم و سخت در اطراف یک ایمپلنت فانکشنال است. یکی از راهکارهای درمانی آن ایمپلنتوپلاستی است. این روش، صاف کردن و پالیش کردن سطوح زبر ایمپلنت هایی که به محیط دهان اکسپوز شده اند، توسط وسایل چرخشی می باشد که باید با احتیاط انجام شود زیرا ممکن است باعث افزایش درجه حرارت در اطراف بدنه ایمپلنت و استخوان احاطه کننده اش گردد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه میکرومورفولوژی و تغییرات حرارتی بدست آمده از وسایل چرخشی متفاوت و وسیله پیزوالکتریک پس از ایمپلنتوپلاستی بود.مواد و روشها: در مطالعه آزمایشگاهی حاضر ۴۸ سطح فیکسچر Intra lock با شش روش پالیش توسط فرزهای کارباید شش و دوازده پره، فرزهای الماسی با سایز متوسط ذرات ۳۰ و ۹۰ میکرومتر و سرقلم های پیزوسرجری 0T1 (سایز ذرات=۹۱ میکرومتر) و 0P5 (سایز ذرات=۳۰ میکرومتر) به صورت منفرد یا متوالی برای ۶۰ ثانیه دریل شدند. تغییرات در حرارت هر ۵ ثانیه ثبت شد. زبری سطوح آماده شده توسط پروفایلومتر برای پارامترهای Ra2 و Ra1 (روش پالیش منفرد)، Rz2 و Rz1 (روش پالیش متوالی) اندازه گیری و سطوح توسط میکروسکوپ الکترونی اسکن کننده field emission ارزیابی شدند. یافته ها: تغییرات حرارتی گروه پیزوسرجری تفاوت آماری معنی داری با دو گروه دیگر نشان داد (حداکثر افزایش حرارت ۱.۲oC). تفاوت آماری معنی داری بین فرزهای الماسی و کارباید در تغییرات حرارتی دیده نشد و در هر دو گروه حرارت نسبت به نقطه آغاز کاهش داشت. میانگین شاخص Ra در گروه پیزوالکتریک (۱.۵۷±۰.۲۳) بطور مشخصی پایین تر از گروه های الماسی (P<0.05، ۲.۴۵±۰.۴۰) و کارباید (P<0.05، ۲.۱۰±۰.۲۸) بود. همچنین این شاخص در گروه کارباید بطور معنی داری پایین تر از گروه الماسی بود (P<0.05). پارامتر Rz1 در گروه های کارباید و الماسی بطور مشخصی بالاتر از گروه پیزوالکتریک بود. تفاوت معنی داری بین سه گروه از نظر شاخص Rz2 دیده شد. حداقل میزان این شاخص در گروه پیزوالکتریک و حداکثر آن در گروه الماسی بود.نتیجه گیری: این مطالعه آزمایشگاهی نشان داد که ایمپلنتوپلاستی با وسایل چرخشی و پیزوالکتریک در شرایط خنک کننده مناسب، حرارت زیادی تولید نمی کند که بتواند باعث صدمه به بافت نرم یا استخوان اطراف ایمپلنت تحت درمان شود. وسیله پیزوالکتریک در روش های منفرد و متوالی سطح صاف تری را نسبت به فرزها ایجاد کرد که می تواند برای ایمپلنتوپلاستی مفید باشد.

کلید واژه: سطح ایمپلنت دهانی، تغییرات حرارتی، پری ایمپلنتیت، زبری، ایمپلنتوپلاستی، وسایل چرخشی، وسیله پیزوالکتریک