اپیدمیولوژی، عوامل خطر و پیامدهای بالینی بیماران بستری با عفونت پای دیابتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اپیدمیولوژی، عوامل خطر و پیامدهای بالینی بیماران بستری با عفونت پای دیابتی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اپیدمیولوژی، عوامل خطر و پیامدهای بالینی بیماران بستری با عفونت پای دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اپیدمیولوژی، عوامل خطر و پیامدهای بالینی بیماران بستری با عفونت پای دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اپیدمیولوژی، عوامل خطر و پیامدهای بالینی بیماران بستری با عفونت پای دیابتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)

تعداد صفحات :۱۴

سابقه و هدف: عفونت های پا شایع ترین مشکل و علت اصلی ناتوانی و بستری در بیماران دیابتی محسوب می شوند. اجرای اقدامات پیشگیرانه از بروز بیماری دیابت و عوارض ناتوان کننده آن می تواند در کاهش هزینه های اقتصادی تحمیلی به سیستم های بهداشتی بسیار کمک کننده باشد. هدف از این پژوهش بررسی فراوانی عوامل مستعدکننده در ایجاد زخم پای دیابتی و نیز فراوانی پیامدهای بالینی بیماران و ارتباط این دو با هم می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی بر روی ۲۰۰ بیمار مبتلا به عفونت زخم پای دیابتی بستری در بیمارستان های آموزشی شهر ساری در سال ۹۳-۹۲ انجام شد. بیماران از نظر علائم و نشانه های عفونت زخم، وجود نوروپاتی و واسکولوپاتی مورد ارزیابی قرار گرفته و چک لیست حاوی سوالات دموگرافیک برای هر بیمار تکمیل شد. سنجش اطلاعات به وسیله نسخه ۱۶ نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها: در این مطالعه ۵۴ درصد بیماران مرد و ۴۶ درصد زن بودند. میانگین سن ابتلا به عارضه پای دیابتی ۵۸.۳±۱۰.۲ سال بوده از ۲۰.۵ درصد بیماران تحت آمپوتاسیون اکثرا (۷۵ درصد) مرد بودند. بیش ترین میزان شیوع زخم پا در ناحیه انگشت شست و کم ترین میزان آن در ناحیه قوزک داخلی مشاهده شد. همه نمونه ها از نظر کشت مثبت بودند که شایع ترین پاتوژن جدا شده به ترتیب استافیلوکوکوس اورئوس (۲۸.۵ درصد) و پسودوموناس آئروژینوزا بودند (۱۴.۵ درصد). طبق نتایج، سابقه قبلی زخم وآمپوتاسیون و تغییرات دال بر وجود استئومیلیت در گرافی می توانند پیش بینی کننده احتمال آمپوتاسیون باشند.استنتاج: با توجه به شیوع بالای دیابت در ایران، چنین پژوهش هایی با هدف ایجاد یک زمینه مناسب آموزشی برای بیماران و خانواده آن ها و نیز کارکنان سیستم های بهداشتی در راستای درمان بهینه وکاهش بروز عوارضی نظیر زخم پا دارای اهمیت می باشد.

کلید واژه: پیامد بالینی، فاکتور خطر، عفونت پای دیابتی