مقایسه اثر غلظت های مختلف کلرور سدیم بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان، اسمولیت ها و رنگیزه های فتوسنتزی در Dunaliella salina

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر غلظت های مختلف کلرور سدیم بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان، اسمولیت ها و رنگیزه های فتوسنتزی در Dunaliella salina دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر غلظت های مختلف کلرور سدیم بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان، اسمولیت ها و رنگیزه های فتوسنتزی در Dunaliella salina  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر غلظت های مختلف کلرور سدیم بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان، اسمولیت ها و رنگیزه های فتوسنتزی در Dunaliella salina،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر غلظت های مختلف کلرور سدیم بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان، اسمولیت ها و رنگیزه های فتوسنتزی در Dunaliella salina :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش های علوم و فنون دریایی

تعداد صفحات :۱۳

در پژوهش حاضر، تاثیر غلظت نمک کلرور سدیم در محیط کشت بر تغییرات فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان (کاتالازی، اسکوربات پراکسیدازی، پراکسیدازی، سوپراکسیددیسموتازی)، تغییرات محتوای اسمولیت ها (گلیسین بتائین و پرولین) و تغییر در میزان رنگیزه ها، مورد بررسی قرار گرفت. درتیمار های ۲.۵، ۷.۵ و ۱۲.۵ درصد نمک طعام، سویه مورد آزمایش رشد نموده و، امکان سنجش سایر پارامتر های مورد نظر فراهم شد. بیشترین رشد در تیمار ۷.۵ درصد مشاهده شد. بیشترین مقدار رنگیزه های کلروفیل a (10.3 میلی گرم بر گرم وزن تر جلبک)، کلروفیل b (0.735 میلی گرم بر گرم وزن تر جلبک) و بتا کاروتن (۰.۲۱۱ میلی گرم بر گرم وزن تر جلبک) در تیمار ۷.۵ درصد دیده شد اما افزایش درصد کلروفیل b در سایر تیمار ها اتفاق افتاد. نتایج بررسی آنزیمی، نشان داد که در شرایط مربوط به سایر تیمارها میزان نمک در محیط کشت، فعالیت پراکسیدازی و آسکوربات پراکسیدازی به طور معنی داری افزایش یافت (P<0.05). علاوه بر این، در شرایط بهینه میزان گلیسین بتائین به طور معنی داری (P<0.05) بیش از دو تیمار دیگر بود. در شرایط غیر بهینه مورد آزمایش، مقدار پرولین افزایش معنی داری داشت (P<0.05) به نظر می رسد. در تیمار ۷.۵ درصد بیشترین رشد مشاهده می شود و سلول برای رفع تنش به تغییر ترکیب آنتن های فتوسنتزی، در جهت افزایش فتوسیستم ۲ همراه باسنتزپرولین و پروتئین های انزیمی انتی اکسیداتیو به مقابله با اثرات شوری و یا به عبارتی سازش با آن می پردازد.

کلید واژه: اسمولیت ها، آنزیم های آنتی اکسیدان، پرولین، دونالیلا، کلرور سدیم، گلیسین بتائین