تعیین وجود ژن حدت پنتون والنتین لکوسیدین PVL و ژن مقاومت به متی سیلین mecA در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های مواد غذایی به روش Multiplex PCR و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی آن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین وجود ژن حدت پنتون والنتین لکوسیدین PVL و ژن مقاومت به متی سیلین mecA در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های مواد غذایی به روش Multiplex PCR و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی آن دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین وجود ژن حدت پنتون والنتین لکوسیدین PVL و ژن مقاومت به متی سیلین mecA در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های مواد غذایی به روش Multiplex PCR و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین وجود ژن حدت پنتون والنتین لکوسیدین PVL و ژن مقاومت به متی سیلین mecA در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های مواد غذایی به روش Multiplex PCR و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین وجود ژن حدت پنتون والنتین لکوسیدین PVL و ژن مقاومت به متی سیلین mecA در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های مواد غذایی به روش Multiplex PCR و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی آن :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : میکروب شناسی مواد غذایی

تعداد صفحات :۱۳

استافیلوکوکوس اورئوس از مهمترین عوامل مسمومیت غذایی در جهان بوده که در اثر مصرف غذای آلوده ایجاد می شود. استافیلوکوکوس اورئوسحاوی پنتون والنتین لوکوسیدین (PVL) و مقاوم به متی سیلین (mecA) نسبت به حرارت پاستوریزاسیون و بسیاری از آنزیم های پروتئولیتیک پایدار بوده و می توانند در نمونه های غذایی مدت طولانی فعال باقی بمانند. هدف مطالعه حاضر، جداسازی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و شناسایی ژن حدت پنتون والنتین لوکوسیدین (PVL) و ژن مقاومت به متی سیلین (mecA) در نمونه های مواد غذایی با استفاده از تکنیک PCR چندگانه ای بوده است. در این تحقیق ۱۲۰ نمونه مواد غذایی مختلف (لبنیات، شیرینی، گوشت خام و سبزیجات) جمع آوری گردید. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک گذاری بر اساس دستورالعمل CLSI انجام گردید. جهت شناسایی و تایید استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده و ژن های حدت و مقاومت از آزمون PCR چندگانه ای استفاده شد. در نهایت ۴۰مورد (۳۳.۳ درصد) جدایه استافیلوکوکوس اورئوس تشخیص داده شد. نتایج آنتی بیوگرام نشان داد، بیشترین حساسیت مربوط به آنتی بیوتیک های ونکومایسین، تیکوپلانین و متی سیلین به ترتیب ۹۵، ۹۰ و ۷۵ درصد بود. مقاومت به لینزولید، آزیترومایسین و متی سیلین به ترتیب ۳۵، ۳۲ و ۲۵ درصد بیش از سایر آنتی بیوتیک های مورد آزمایش بود. فراوانی ژن مقاوم به متی سیلین در کل نمونه ها ۵۷.۵ درصد و ژن PVL تشخیص داده نشد. همچنین ژن ۱۶sr RNA جهت تشخیص گونه باکتری در کل نمونه ها شناسایی و تایید گردید. توزیع متفاوت ژن مقاومت به متی سیلین در این تحقیق با سایر مطالعات نشان از خطر بالقوه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در دنیا می باشد. بنابراین، تشخیص سریع و به موقع جدایه های مقاوم، به منظور جلوگیری از گسترش مقاومت امری ضروری به نظر می رسد.

کلید واژه: استافیلوکوکوس اورئوس، متی سیلین، لکوسیدین پنتون والنتین، PCR چندگانه ای