تاثیر تعاملی محدودیت کالری و ورزش هوازی بلندمدت بر سطوح سرمی و بافتی آدیپونکتین در موش های صحرایی نر چاق

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تعاملی محدودیت کالری و ورزش هوازی بلندمدت بر سطوح سرمی و بافتی آدیپونکتین در موش های صحرایی نر چاق دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تعاملی محدودیت کالری و ورزش هوازی بلندمدت بر سطوح سرمی و بافتی آدیپونکتین در موش های صحرایی نر چاق  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تعاملی محدودیت کالری و ورزش هوازی بلندمدت بر سطوح سرمی و بافتی آدیپونکتین در موش های صحرایی نر چاق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تعاملی محدودیت کالری و ورزش هوازی بلندمدت بر سطوح سرمی و بافتی آدیپونکتین در موش های صحرایی نر چاق :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تعاملی محدودیت کالری و ورزش هوازی بر سطوح ایزومرهای آدیپونکتین در سرم و بافت های چربی حفره شکمی موش های نر چاق بود.مواد و روش ها: در این مطالعه، آماری از ۴۸ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد. نمونه برداری خون و بافت چربی در هفته های اول، ۱۸ و ۲۸ صورت گرفت. پس از نمونه برداری پایه که در آن (۸ سر کشته شدند)، ۴۰ سر موش باقی مانده به طور تصادفی به گروه های شاهد و رژیم غذایی پرچرب تقسیم شدند. گروه پرچرب به مدت ۱۸ هفته تحت رژیم پرچرب قرار گرفت و سپس به زیرگروه های تعادل منفی انرژی و رژیم پرچرب تقسیم شد. موش های گروه تعادل منفی انرژی به مدت ۱۰ هفته، به صورت متناوب تحت ورزش هوازی (دویدن) با شدت VO2max 75-70 درصد و ۲۵ درصد محدودیت کالری قرار گرفتند.یافته ها: رژیم غذایی پرچرب نسبت به غذای استاندارد در هفته ۱۸ و ۲۸ سبب افزایش وزن و کاهش آدیپونکتین در بافت های چربی صفاقی ـ خلفی شد (p<0.05). تعادل منفی انرژی در مقایسه با غذای چرب در موش های صحرایی چاق سبب کنترل وزن به همراه افزایش معنی دار سطوح سرمی آدیپونکتین تام و آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا و آدیپونکتین بافت های چربی شکمی و احشایی گردید (p<0.05). هم چنین شاخص مقاومت به انسولین هم سو با سطوح سرمی انسولین، گلوکز و تری گلیسیرید در گروه تعادل منفی انرژی در مقایسه با غذای پرچرب کاهش یافت (p<0.05).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که روش ترکیبی ورزش هوازی و محدودیت کالری حتی در زمان مصرف غذای پرچرب می تواند سطوح آدیپونکتین در سرم و بافت های چربی حفره صفاقی ـ خلفی را در موش های چاق افزایش دهد و هم سو با آن موجب بهبود نمای لیپیدی و متابولیکی شود.

کلید واژه: آدیپونکتین، چربی صفاقی- خلفی، چربی احشایی، مقاومت به انسولین، تعادل منفی انرژی، رژیم پرچرب