ارزیابی تنوع گونه ای و ساختار جامعه علف های هرز مزارع چغندرقند (.Beta vulgaris L) استان های خراسان رضوی و شمالی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی تنوع گونه ای و ساختار جامعه علف های هرز مزارع چغندرقند (.Beta vulgaris L) استان های خراسان رضوی و شمالی دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی تنوع گونه ای و ساختار جامعه علف های هرز مزارع چغندرقند (.Beta vulgaris L) استان های خراسان رضوی و شمالی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی تنوع گونه ای و ساختار جامعه علف های هرز مزارع چغندرقند (.Beta vulgaris L) استان های خراسان رضوی و شمالی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی تنوع گونه ای و ساختار جامعه علف های هرز مزارع چغندرقند (.Beta vulgaris L) استان های خراسان رضوی و شمالی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کشاورزی بوم شناختی

تعداد صفحات :۲۶

به منظور ارزیابی ترکیب و تنوع گونه ای، کارکردی و ساختار جوامع علف های هرز مزارع چغندرقند شهرستان های مختلف استان های خراسان رضوی و شمالی، تعداد ۱۷۸ مزرعه از ۱۲ شهرستان مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق، اطلاعات با استفاده از داده های حاصل از پرسش نامه، نمونه برداری از جامعه علف های هرز و نیز از طریق مصاحبه موردی با زارعین جمع آوری و ثبت شد. نتایج نشان داد که جامعه علف های هرز موجود در شهرستان های مورد بررسی از ۵۶ گونه مختلف متعلق به ۱۶ خانواده گیاهی بود که در بین آنها تعداد گونه های دولپه (۴۴ گونه) بیشتر از تک لپه ها (۱۲ گونه) بود. همچنین در جامعه موجود، تعداد ۴۷ گونه علف هرز سه کربنه و ۹ گونه چهارکربنه و نیز ۳۶ گونه یکساله و ۱۸ گونه چندساله ملاحظه شد. خانواده گندمیان و کاسنی به ترتیب متنوع ترین خانواده علف های هرز تک لپه و دولپه بودند. بررسی تنوع گونه ای شهرستان های مختلف نشان داد که چناران و خواف به ترتیب بیشترین (۲۷ گونه) و کمترین (۵ گونه) غنای گونه ای را دارا بودند. بررسی نتایج مربوط به جدول تشابه سورنسون و اشتین هاوس (چکانوسکی) نشان داد که چناران و قوچان بیشترین میزان تشابه (معادل ۰.۹ درصد) را از نظر تنوع گونه ای دارا بودند و شهرستان های قوچان و خواف کمترین تشابه (معادل ۰.۲درصد) را نشان دادند.

کلید واژه: غنای گونه ای، شاخص یکنواختی، ضریب تشابه، تجزیه به مولفه های اصلی