مقاله بیواستراتیگرافی سازند خانگیران بر مبنای نانوپلانکتونهای آهکی در شرق ناودیس چهل کمان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بیواستراتیگرافی سازند خانگیران بر مبنای نانوپلانکتونهای آهکی در شرق ناودیس چهل کمان دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بیواستراتیگرافی سازند خانگیران بر مبنای نانوپلانکتونهای آهکی در شرق ناودیس چهل کمان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بیواستراتیگرافی سازند خانگیران بر مبنای نانوپلانکتونهای آهکی در شرق ناودیس چهل کمان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بیواستراتیگرافی سازند خانگیران بر مبنای نانوپلانکتونهای آهکی در شرق ناودیس چهل کمان :

تعداد صفحات:۵

چکیده:

سازند خانگیران جوانترین واحد سنگی حوضه کپه داغ است که در محیط دریایی رسوب کرده و در حال حاضر در نواحی شمال شرق منطقه، در دشت سرخش، ناحیه شمال دره گز و چند ناودیس در مرکز و غرب کپه داغ رخنمون دارد. ناحیه مورد مطالعه در حدود ۲۵ کیلومتری دهکده شورلوق در شمال شرق ناویس چهل کمان واقع است. مختصات قاعده برش مذکور عبارتست از طول جغرافیایی َ۴۵ ۶۰ درجه سانتی گراد و عرض جغرافیایی َ۳۰ ۳۶ درجه سانتی گراد .
سازند خانگیران به دلیل وجودگاز خانگیران از اهمیت ویژه ای برخوردار است و چینه شناسی و فسیل شناسی این سازند از دیرباز مورد توجه زمین شناسان قرار گرفته است. فسیل شناسی سازندمذکور بر مبنای فرامینیفرها انجام شده و بر این اساس سن نهشته ها در ناحیه سرخس از پالئوسن فوقانی تا اواخر ائوسن و احتمالا الیگوسن زیرین ذکر شده است. در مطالعات کنونی با توجه به ارزش چینه شناسی نانوپلانکتونهای اهکی سازند مذکور مورد بررسی قرار می گیرد و با در نظر گرفتن مورفولوژی و لیتولوژی این سازند ۲۹ نمونه از محل یاد شده برداشت و پس ازآماده سازی مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفت. در این بررسی تعداد ۱۱ خانواده و ۲۱ جنس و ۵۱ گونه از نانوفسیلهای آهکی معرفی و توسط میکروسکوپ نوری و برخی نیز توسط میکروسکوپ الکترونی عکسبرداری شده اند. بر مبنای نتایج تاکسونومیکی و اولین حضور فسیل شاخص و همراهی تجمعات فسیلی ۹ بایوزن در این سازند تعیین شد که با زونهای NP13-NP24 مارتینی (Marthini, 1971) مطابقت دارد. بر اساس نانوپلانکتونهای موجود محدوده زمانی سازند خانگیران در ناحیه مورد مطالعه ائوسن اغازین تا الیگوسن پسین پیشنهاد می شود.