اثر مداخله تمرین بدنی بر تبحر حرکتی پسران ۷ تا ۱۰ ساله دارای اختلال هماهنگی رشدی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر مداخله تمرین بدنی بر تبحر حرکتی پسران ۷ تا ۱۰ ساله دارای اختلال هماهنگی رشدی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر مداخله تمرین بدنی بر تبحر حرکتی پسران ۷ تا ۱۰ ساله دارای اختلال هماهنگی رشدی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر مداخله تمرین بدنی بر تبحر حرکتی پسران ۷ تا ۱۰ ساله دارای اختلال هماهنگی رشدی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر مداخله تمرین بدنی بر تبحر حرکتی پسران ۷ تا ۱۰ ساله دارای اختلال هماهنگی رشدی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی (علوم حرکتی و ورزش)

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه و هدف: اختلال هماهنگی رشدی برای توصیف کودکانی به کار می رود که بدون وجود بیماری عصبی و یا مشکل پزشکی خاص، مشکلاتی در هماهنگی دارند. در این مطالعه به منظور ایجاد یک پرتکل حرکتی برای بهبود عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی، اثر بخشی برخی تمرین های بدنی بر بهبود تبحر حرکتی این کودکان بررسی شده است.روش شناسی: این تحقیق به روش تجربی با پیش آزمون و پس آزمون اجرا شده است. تعداد ۲۵ کودک که بر اساس معیارهای دستورالعمل آماری و تشخیصی اختلالات روانی نسخه چهارم از میان دانش آموزان پسر پایه اول تا چهارم دوره ابتدایی منطقه یک تهران غربال شدند. آزمودنی ها در ابتدا در پیش آزمون تبحر حرکتی برونینکز-اوزرتسکی شرکت کردند و سپس به شکل تصادفی در دو گروه تجربی (۱۳ نفر با میانگین سنی ۸.۶±۱.۳۹) و کنترل (۱۲ نفر با میانگین سنی ۸.۱۱±۱.۱۵) جای گرفتند. گروه تجربی تمرین های حرکتی منتخب را به مدت ۲۰ جلسه هفتاد و پنج دقیقه ای (سه جلسه در هفته) انجام دادند و در انتهای دوره هر دو گروه در پس آزمون شرکت نمودند. از روش تحلیل کوواریانس برای تحلیل نتایج استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان می دهد که گروه مداخله تمرینی پس از اتمام دوره مداخله در ۶ خرده آزمون تعادل، هماهنگی دوطرفه، هماهنگی اندام فوقانی، سرعت پاسخ، کنترل بینایی حرکت و سرعت و چالاکی اندام فوقانی بهبود معنادار دارند (p<0.05) و در دو خرده آزمون سرعت و چابکی و قدرت تغییر معناداری مشاهده نشد (p>0.05).بحث و نتیجه گیری: برنامه تمرین های بدنی ارائه شده در این تحقیق ممکن است بتواند تبحر حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی را بهبود ببخشد.

کلید واژه: اختلال هماهنگی رشدی، آزمون تبحر حرکتی برونینکز- اوزرتسکی و تمرین بدنی