مقایسه نتایج کوتاه مدت اصلاح ژنوواروم در دو روش استئوتومی قسمت فوقانی تیبیا بصورت گوه- باز و گنبدی شکل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه نتایج کوتاه مدت اصلاح ژنوواروم در دو روش استئوتومی قسمت فوقانی تیبیا بصورت گوه- باز و گنبدی شکل دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه نتایج کوتاه مدت اصلاح ژنوواروم در دو روش استئوتومی قسمت فوقانی تیبیا بصورت گوه- باز و گنبدی شکل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه نتایج کوتاه مدت اصلاح ژنوواروم در دو روش استئوتومی قسمت فوقانی تیبیا بصورت گوه- باز و گنبدی شکل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه نتایج کوتاه مدت اصلاح ژنوواروم در دو روش استئوتومی قسمت فوقانی تیبیا بصورت گوه- باز و گنبدی شکل :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

تعداد صفحات :۸

زمینه و اهداف: دفورمیتی زانو مرتبط با استئوآرتریت یکی از شایعترین شکایت های مراجعه کننده به جراحان ارتوپدی است. استئوتومی فوقانی تیبیا یکی از روش های درمانی پذیرفته شده برای استئوآرتریت داخلی زانو با دفورمیتی واروس است. هدف از این مطالعه مقایسه نتایج روش های استئوتومی گوه باز و گنبدی در بیماران مبتلا به دفورمیتی ژنوواروم است. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی تحلیلی، ۳۰ بیمار با دفورمیتی ژنوواروم مورد مطالعه قرار گرفتند. آنها به دو گروه ۱۵ نفره تقسیم بندی شده و با یکدیگر مقایسه شدند. بیماران با استئوتومی گوه باز و گنبدی شکل درمان شده و برای مدت ۶ ماه بعد از جراحی مورد پیگیری قرار گرفتند.یافته ها: شیوع عوارض بعد از جراحی استئوتومی گوه باز ۶ مورد (۴۰%) و گنبدی شکل ۴ مورد (۲۶.۷%) بود. مهمترین عارضه در روش گوه باز شکستگی داخل مفصلی و اختلاف طول اندام و در روش گنبدی فلج عصب پرونئال و یک مورد عدم جوش خوردگی و دو مورد عدم اصلاح زاویه بود. از نظر مدت جراحی، مدت توانایی تحمل وزن بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت. میانگین دفورمیتی واروس در گنبدی شکل ۱۲.۷ درجه و در گوه باز ۹.۳ درجه بوده است. از نظر عملکردی بر اساس امتیاز Knee Society Score تفاوت آماری معنی داری در امتیاز عملکردی نداشتند. اندکس Insall Salvati تفاوتی در موارد استئوتومی گنبدی شکل و گوه باز در قبل و بعد از عمل نداشت. نتیجه گیری: استئوتومی گوه باز و گنبدی شکل پروگزیمال تی بیا دارای نتایج مطلوب درمانی و با عملکرد نهایی مشابه است ولی استئوتومی گنبدی شکل روش آسان و مفید در موارد درگیری یکطرفه با دفورمیتی واروس شدید است.

کلید واژه: استئوتومی فوقانی تیبیا، استئوتومی گوه باز، استئوتومی گنبدی شکل