فراوانی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین و تعیین پروفایل میکرو بیولوژیکال در بیماران با عفونت پای دیابتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فراوانی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین و تعیین پروفایل میکرو بیولوژیکال در بیماران با عفونت پای دیابتی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فراوانی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین و تعیین پروفایل میکرو بیولوژیکال در بیماران با عفونت پای دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فراوانی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین و تعیین پروفایل میکرو بیولوژیکال در بیماران با عفونت پای دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فراوانی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین و تعیین پروفایل میکرو بیولوژیکال در بیماران با عفونت پای دیابتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: در بین پاتوژن هایی که مسوول عفونت پای دیابتی هستند استافیلوکوک اورئوس شیوع بیشتری دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی استافیلوکوک اورئوس و پروفایل میکرو بیولوژیکال در بیماران عفونت پای دیابتی بود.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، به طور تصادفی ۷۰ بیمار مبتلا به عفونت پای دیابتی از فروردین ۱۳۹۲ تا مهر ۱۳۹۳ از بین بیماران مراجعه کنندگان به اورژانس بیمارستان امام خمینی (ره) تهران بررسی شدند. نمونه های کشت پس از شستشوی کافی زخم با نرمال سالین، بعد از دبریدمان سطحی ارسال شدند.یافته ها: باکتری های گرم مثبت هوازی ارجح بودند (۵۲.۵۴%) با ارجحیت استاف اورئوس (۱۴.۳%) که هفت عدد از استاف اورئوس ها Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) بودند (۱۰%) که بر روی این هفت نمونه E-test انجام شد که با ۲۵۶ < Minimum inhibitory concentration (MIC) Oxacillin همگی نمونه ها مقاومت کامل به Oxacillin داشتند، در نتیجه MRSA محسوب شدند. باسیل های گرم منفی هوازی (۴۴.۲۶%) از کل پاتوژن ها را شامل می شدند که در بین آنها انتروباکتریاسه ها از همه شایعتر بودند با ارجحیت Escherichia coli (E. coli) (21.31%). در یک مورد Coinfection داشتیم (انتروباکتر، E. coli). ارتباط معناداری بین متغیرهای دموگرافیک و شیوع MRSA وجود نداشت و P-value مورد نظر ما ۰۵/۰ بود که P-value به دست آمده از تمامی متغیرها بیشتر از ۰.۰۵ بود و (Confidence Interval (CI مورد نظر ۹۵% بود.نتیجه گیری: شیوع MRSA منطبق بر سایر مطالعات آسیایی بوده و متفاوت با مطالعات اروپایی و آمریکایی است. از نظر میکروبیولوژی تفاوت چندانی بین شیوع گرم مثبت ها و گرم منفی ها وجود ندارد. این مطلب زنگ خطری برای پیشگیری از تغییر پروفایل میکروبیولوژیکال و ایجاد ارگانیسم های مقاوم در عفونت پای دیابتی است.

کلید واژه: مطالعه مقطعی، شیوع، استافیلوکوک مقاوم به متی سیلین، دیابت، پای دیابتی