ارزیابی تغییرات سلولی بافت طحال و تغییرات سرولوژیک خون محیطی در اتوترانسپلنتیشن طحال در مقایسه با موارد اسپلنکتومی شده در رت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی تغییرات سلولی بافت طحال و تغییرات سرولوژیک خون محیطی در اتوترانسپلنتیشن طحال در مقایسه با موارد اسپلنکتومی شده در رت دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی تغییرات سلولی بافت طحال و تغییرات سرولوژیک خون محیطی در اتوترانسپلنتیشن طحال در مقایسه با موارد اسپلنکتومی شده در رت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی تغییرات سلولی بافت طحال و تغییرات سرولوژیک خون محیطی در اتوترانسپلنتیشن طحال در مقایسه با موارد اسپلنکتومی شده در رت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی تغییرات سلولی بافت طحال و تغییرات سرولوژیک خون محیطی در اتوترانسپلنتیشن طحال در مقایسه با موارد اسپلنکتومی شده در رت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

تعداد صفحات :۱۸

پیش زمینه و هدف: آسیب طحال از جمله شایع ترین آسیب های ناشی از تروما می باشد. زمانی که اسپلنکتومی طحال به علت آسیب وارده اجتناب ناپذیر باشد، اتوترانسپلنت بافت طحال تنها گزینه ممکن برای حفظ عملکرد طحال می باشد. عملکرد ایمونولوژیک طحال در مقابله با عفونت ها بسیار حائز اهمیت است اما میزان جبران فعالیت ایمونولوژیک و میزان بازآرایی ساختاری طحال پس از کاشت در مقایسه با حجم طحال کاشته شده تاکنون مشخص نشده است. هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات سلولی بافت طحال و تغییرات سرولوژیک خون محیطی در اتوترانسپلنتیشن طحال در امنتوم رت می باشد.مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی تصادفی شده کنترل دار، ۸۰ رت نر ویستار در ۴ گروه مطالعه به طور تصادفی قرار گرفتند. گروه Sp، تحت اسپلنکتومی، گروه Au، تحت اسپلنکتومی و کاشت ۳ قطعه از بافت طحالی مشتمل بر ۱۵-۱۰ درصد از حجم آن در امنتوم بزرگ و گروه Sh، تحت لاپاراتومی با تحریک پریتوئن قرار گرفتند. گروه Co به عنوان گروه کنترل پیگیری شدند. ۱۰ مورد از موارد هر گروه به طور تصادفی جداشده و به مدت ۶ ماه و ۱۰ مورد دیگر به مدت ۱۲ ماه مورد پیگیری قرار گرفتند. در پایان دوره پیگیری نمونه خونی اخذشده از نظر شمارش لکوسیتی و لنفوسیتی وپلاکت و همچنین سطح ایمونوگلوبولین M سرمی سنجش شد و میان گروه های مطالعه مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین در گروه اتوترانسپلنت شده پس از لاپاراتومی مجدد، بافت طحال کاشته شده از نظر ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک بررسی و در دو گروه پیگری مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: نتایج مطالعه ما نشان داد پس از پیگری ۶ و ۱۲ ماهه از نظر شمارش لکوسیتی و لنفوسیتی میان گروه های مطالعه تفاوتی وجود نداشت. شمارش پلاکتی در گروه Sp در پایان ماه ۶ و ۱۲ بیشتر از گروه کنترل بوده است (۰.۰۰۱>P). تفاوت میان شمارش پلاکتی دو گروه Sp و Au معنی دار نبوده است. سطوح IgM سرمی در گروه Sp پایان ماه ۶ و ۱۲ به طور معنی داری کمتر از گروه Sh و Co کنترل بوده است؛ اما میان گروه Au و دو گروه Sh و Co تفاوت معنی دار نبوده است. متوسط سطوح IgM در گروه Au بالاتر از گروه Sp به دست آمد اما تفاوت مشاهده شده از نظر آماری معنی دار نبوده است (۰.۱۴=P). در بررسی مجدد بافت طحال کاشته شده در تمام موارد به جز یک مورد (۶.۲۵ درصد) قابل شناسایی بود و تعداد موارد بازآرایی ساختار طحالی و با تشکیل پالپ قرمز و پالپ سفید با فولیکول لنفاوی و در گروه پیگیری ۱۲ ماهه بیشتر بوده است. میزان پیگمان هموسیدرین نیز در گروه پیگیری ۱۲ ماهه به طور معنی داری بالاتر بوده است (۰.۰۳=P).نتیجه گیری: کاشت حدود ۱۵ درصد از حجم بافت طحالی، در اکثریت موارد با موفقیت روبرو بوده و بافت طحال بازآرایی شده با مزیت های غیرقابل چشم پوشی بر روی سیستم ایمنی همراه بوده است. بنابراین اتوترانسپلنت بافت طحالی حتی در حجم های اندک، در موارد غیرقابل اجتناب اسپلنکتومی قویا توصیه می شود.

کلید واژه: اتوترانسپلنت طحال، رت، ایمونوگلوبولین