ارزیابی و مقایسه پروتئین های ذخیره ای دانه در برخی از گونه های آژیلوپس ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی و مقایسه پروتئین های ذخیره ای دانه در برخی از گونه های آژیلوپس ایران دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی و مقایسه پروتئین های ذخیره ای دانه در برخی از گونه های آژیلوپس ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی و مقایسه پروتئین های ذخیره ای دانه در برخی از گونه های آژیلوپس ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی و مقایسه پروتئین های ذخیره ای دانه در برخی از گونه های آژیلوپس ایران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران

تعداد صفحات :۱۴

تنوع ژنتیکی پایه و اساس اصلاح گیاهان محسوب شده که گزینش و بهبود گیاهان با صفات و خصوصیات مطلوب را ممکن می سازد. با توجه به اهمیت پروتئین های ذخیره ای دانه در برنامه های به نژادی گندم نان، مطالعه تنوع ژنتیکی برای این پروتئین ها در میان خویشاوندان گندم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این بررسی تنوع ژنتیکی برای پروتئین های ذخیره ای دانه در میان ۱۰۵ نمونه از گونه های Aegilops شاملAe. columnaris ، Ae. crassa، Ae. cylindrica، Ae. kotschyi، Ae. neglecta، Ae. triuncialis،Ae. umbellulataa ، Ae. Speltoides و Ae. tauschii طبق روش ژل اکریلامید سدیم دو دسیل سولفات (SDS-PAGE) مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع ۲۲ باند پروتئینی در قالب ۲۴ طرح مختلف در میان نمونه ها مشاهده شد. بیشترین تنوع در گونه Ae. neglecta با شاخص ۰.۱۲ و کمترین تنوع در گونه Ae. cylindrica با شاخص ۰.۰۳ مشاهده گردید. در میان استان های مبدا نمونه ها، استان های تهران و آذربایجان شرقی با شاخص ۰.۱۳ بیشترین تنوع و استان لرستان با شاخص ۰.۰۶ از تنوع کمتری برخوردار بودند. در گروه بندی نمونه ها با استفاده از روش اتصال بین گروهی گونه ها و همچنین استان های مورد بررسی به سه گروه تقسیم شدند. بیشترین فاصله ژنتیکی بین گونه Ae. crassa و Ae. Triuncialis و کمترین فاصله ژنتیکی میان گونهAe. umbellulata و Ae. neglecta مشاهده شد. همچنین در میان استان های مبدا نمونه ها، استان های لرستان و سمنان بیشترین فاصله و استان های کرمانشاه و ایلام کمترین فاصله را از یکدیگر نشان دادند.

کلید واژه: آژیلوپس، پروتئین های ذخیره ای، تنوع ژنتیکی