مقایسه سطح سرمی پروکلسیتونین در نوزادان مبتلا به سندروم زجر تنفسی ناشی از سپسیس، پنومونی و غشا هیالن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه سطح سرمی پروکلسیتونین در نوزادان مبتلا به سندروم زجر تنفسی ناشی از سپسیس، پنومونی و غشا هیالن دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه سطح سرمی پروکلسیتونین در نوزادان مبتلا به سندروم زجر تنفسی ناشی از سپسیس، پنومونی و غشا هیالن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه سطح سرمی پروکلسیتونین در نوزادان مبتلا به سندروم زجر تنفسی ناشی از سپسیس، پنومونی و غشا هیالن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه سطح سرمی پروکلسیتونین در نوزادان مبتلا به سندروم زجر تنفسی ناشی از سپسیس، پنومونی و غشا هیالن :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در پزشکی

تعداد صفحات :۶

سابقه و هدف: سندروم زجر تنفسی یکی از شایع ترین شکایات دوره نوزادی است که مهم ترین علل آن سپسیس، پنومونی و بیماری غشاء هیالن می باشد. پروکلسیتونین پروتئینی است که میزان آن در عفونت حاد باکتریال افزایش می یابد، اما در بیماری غشا هیالن مورد بحث می باشد. لذا هدف از این مطالعه، مقایسه سطح سرمی پروکلسیتونین در نوزادان مبتلا به بیماری غشا هیالن، سپسیس و پنومونی مراجعه کننده به بیمارستان خاتم الانبیا تهران بود.روش بررسی: این مطالعه مقطعی طی دو سال (۱۳۸۹-۱۳۸۷) بر روی ۹۰ نوزاد نارس با سن حاملگی کمتر از ۳۷ هفته در ۳ گروه، شامل گروه اول ۵۰ نوزاد با بیماری غشا هیالن، گروه دوم ۱۹ نوزاد با سپسیس و گروه سوم ۱۸مورد با پنومونی، انجام شد. سطح سرمی پروکلسیتونین سرم با روش ایمونولومینومتریک اندازه گیری و از نظر کیفی (کمتر از ۰.۵ و یا بیشتر) و کمی تحلیل شد.یافته ها: سطح سرمی پروکلسیتونین در نوزادان مبتلا به بیماری غشا هیالن۰.۱۹±۰.۱ ، در گروه سپسیس ۱.۷۷±۰.۶ و در گروه پنومونی ۲.۲۲±۰.۷ نانوگرم در میلی لیتر بود.(p<0.01) از مجموع ۴۹ نوزاد مبتلا به بیماری غشا هیالن، ۴۸ نوزاد (۹۶%) سطح سرمی پروکلسیتونین کمتر از ۰.۵ng/ml داشتند و یک نوزاد سطح سرمی بالاتر از ۲ng/ml را نشان داد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که سطح سرمی پروکلسیتونین می تواند در افتراق بیماری غشاء هیالن از سپسیس و پنومونی کمک کننده باشد.

کلید واژه: بیماری غشا هیالن، سپسیس، پنومونی، پروکلسیتونین