تاثیر تمرینات منتخب ثبات دهنده مرکزی بر درد و ناتوانی عملکردی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تمرینات منتخب ثبات دهنده مرکزی بر درد و ناتوانی عملکردی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تمرینات منتخب ثبات دهنده مرکزی بر درد و ناتوانی عملکردی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تمرینات منتخب ثبات دهنده مرکزی بر درد و ناتوانی عملکردی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تمرینات منتخب ثبات دهنده مرکزی بر درد و ناتوانی عملکردی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در علوم توانبخشی

تعداد صفحات :۱۴

مقدمه: کمردرد یا درد ستون فقرات شایع ترین عارضه عضلانی-استخوانی است. روش های متعددی برای درمان کمردرد وجود دارد ولی دستیابی به روشی مختصر، ساده و فشرده نیاز امروز جوامع صنعتی است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر شش هفته تمرینات منتخب ثبات دهنده مرکزی بر درد و ناتوانی عملکردی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.مواد و روش ها: بیست بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی (۱۰ زن و ۱۰ مرد) با میانگین سنی ۳.۴±۲۴.۵۵ سال، میانگین قد ۹.۶±۱۶۴.۱۵ و میانگین وزن ۵.۰۴±۶۵.۲۵ به مدت شش هفته برنامه تمرینی منتخب ثبات دهنده را زیر نظر فیزیوتراپیست انجام دادند. میزان درد با استفاده از مقیاس دیداری درد (VAS) و میزان ناتوانی عملکردی با استفاده از Oswestry Disability Index قبل و پس از شش هفته مداخله تمرینی اندازه گیری شد. نرمال بودن داده ها با استفاده از Shapiro-Wilk Test و میزان تغییرات درون گروهی با استفاده از Dependent t-test محاسبه شد (p<0.05). همچنین تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS21 انجام شد.یافته ها: نتایج نشان دهنده کاهش معنی دار در میزان درد، از ۲.۱۳±۷.۱۲ به۲.۶۷ ±۳.۷۵ در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی پس از شش هفته تمرین ثبات دهنده منتخب بود (۰.۰۰۰۱=p). همچنین نتایج بدست آمده از ODI نشان دهنده بهبودی معنی دار در میزان ناتوانی عملکردی پس از انجام شش هفته مداخله تمرینی بود و از ۱۵.۴۲±۴۰.۸ در پیش آزمون به۱۴.۵۲ ±۲۳.۳ در پس- آزمون کاهش یافت (۰.۰۰۰۱=p).نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، تمرینات منتخب ثبات دهنده با کاهش زمان هر جلسه تمرینی می تواند در توانبخشی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن نقش به سزایی داشته باشد و باعث استفاده مداوم از آن ها در طول زندگی شود، لذا می توان از این پروتکل به عنوان جایگزینی برای تمرینات پرحجم و زمان بر استفاده کرد.

کلید واژه: تمرینات منتخب ثبات دهنده مرکزی، کمردرد مزمن غیراختصاصی، ناتوانی عملکردی، درد