رد پای اکولوژیکی گاز دی اکسید کربن سوخت های فسیلی شهر شیراز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 رد پای اکولوژیکی گاز دی اکسید کربن سوخت های فسیلی شهر شیراز دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد رد پای اکولوژیکی گاز دی اکسید کربن سوخت های فسیلی شهر شیراز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی رد پای اکولوژیکی گاز دی اکسید کربن سوخت های فسیلی شهر شیراز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن رد پای اکولوژیکی گاز دی اکسید کربن سوخت های فسیلی شهر شیراز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیقات جغرافیایی

تعداد صفحات :۱۶

در سال های اخیر مسائلی چون افزایش سطح گازهای گلخانه ای، تخریب محیط زیست و جنگل زدایی به همراه کاهش ظرفیت زیستی کره زمین برای پاسخگویی به نیازهای بشر از مهمترین دغدغه های جهانی بوده است. گاز دی اکسید کربن به عنوان یک عامل مهم و موثر در گرمایش جهانی و تغییراقلیم، مسوول ۶۰ درصد گرم شدن جهان یا اثر گلخانه ای شناخته شده است. مهمترین منبع انتشار این گاز سوخت های فسیلی چون بنزین، نفت و گازوئیل است که برای تولید انرژی بخصوص در مناطق شهری بکارگرفته می شود. مصرف بیش از ظرفیت محیط این سوختها منجر به بروز مشکلات زیست محیطی بی شماری شده است. تحقیقات نشان می دهد یکی از موثرترین راه ها برای کاهش میزان CO2 اتمسفر، افزایش فضای سبز و جنگلکاری در شهرهاست. هدف از این پژوهش محاسبه مقدار اراضی جنگلی برای جذب میزان گاز CO2 منتشره شده از سوخت های فسیلی با استفاده از روش جاپای اکولوژیک (EF) می باشد. باتوجه به آنکه یکی از مهمترین وظایف شهرداری ها حفظ و توسعه فضای سبز در شهرها می باشد، این مقاله با محاسبه جاپای اکولوژیکی (EF) گاز CO2، میزان انتشار این گاز طی سال های ۱۳۸۵ تا۱۳۸۷ در سطح کلانشهر شیراز را بررسی کرده است. در ابتدا برای تخمین حجم گاز CO2 منتشر شده، از روش IPCC استفاده گردید. بنابراین ابتدا میزان مصرف سالانه بنزین و گازوئیل، میزان گاز دی اکسید کربن تولید شده و سپس میزان زمین (مترمربع/هکتار) تامین کننده آن مقدار مصرف، یا جای پای اکولوژی (EF) این گاز محاسبه گردید. در طول پژوهش روشن شد سرانه موجود فضای سبز در سطح شهر شیراز برای کاهش جاپای اکولوژیکی گاز CO2 منتشرشده از سوخت انرژی های فسیلی در شهر جوابگو نمی باشد. نتایج نشان داد که حجم گاز CO2 منتشر شده از سوخت های نفت و گازوئیل طی سال های ۱۳۸۵تا۱۳۸۷ به ترتیب برابر با ۵۲۱۰۵۸، ۴۷۶۷۶۷، ۴۹۰۱۰۶ تن بوده است. محاسبه جاپای اکولوژیک این مقدار گاز منتشرشده نیز نشان داد، کل اراضی جنگلی مورد نیاز برای جذب گاز دی اکسید کربن حاصل از سوختن سوختهای فسیلی بنزین و گازوئیل برای سال های ۱۳۸۵، ۱۳۸۶ و ۱۳۸۷ به ترتیب ۷۸۱۶ هکتار، ۷۱۲۵ هکتار و ۷۳۵۲ هکتار می باشد. حال آنکه مساحت فضای سبز شیراز در سال ۱۳۸۷، ۱۸۶۹ هکتار بوده است. که به معنای اینست که گاز دی اکسید کربن تولید شده تنها از ابن دو سوخت ۳.۹ برابر ظرفیت زیستی شیراز می باشد. در واقع هر شهروند شیرازی نیاز به ۵۱.۷۸ متر مربع سرانه فضای سبز به منظور جذب گاز co2 دارد. بنابراین شهرداری موظف است با توسعه فضای سبز موجود حجم و سرانه این کاربری را برای کاهش جاپای گاز دی اکسیدکربن افزایش دهد.

کلید واژه: جاپای اکولوژیک، گاز CO