مقایسه نتایج لقاح آزمایشگاهی در دو گروه بیماران مبتلا به نشانگان تخمدان پلی کیستیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه نتایج لقاح آزمایشگاهی در دو گروه بیماران مبتلا به نشانگان تخمدان پلی کیستیک دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه نتایج لقاح آزمایشگاهی در دو گروه بیماران مبتلا به نشانگان تخمدان پلی کیستیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه نتایج لقاح آزمایشگاهی در دو گروه بیماران مبتلا به نشانگان تخمدان پلی کیستیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه نتایج لقاح آزمایشگاهی در دو گروه بیماران مبتلا به نشانگان تخمدان پلی کیستیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان

تعداد صفحات :۸

مقدمه: بیماران دچار نشانگان تخمدان پلی کیستی (Polycystic Ovary Syndrome) (PCOS)، به دلیل حساسیت بالا به برانگیختگی تخمدان در درمان های ناباروری در ریسک بالاتر ابتلای به نشانگان تحریک بیش از حد تخمدان (Ovarian Hyperstimulation Syndrome) (OHSS) پس از تزریق هورمون گونادوتروپین جفتی انسان (hCG) (Human Chorionic Gonadotropin) قرار دارد. یکی از روش های کاهش احتمال بروز این نشانگان، کاهش دوز hCG است. هدف: بررسی تاثیر کاهش دوز hCG بر نتایج لقاح آزمایشگاهی (In Vitro Fertilization) (IVF) در PCOS با تحریک کنترل شده تخمدانمواد و روش ها: در مطالعه ای گذشته نگر، تنها بیماران PCOS که در آنها روش آهسته رهش آگونیست GnRH با تجویز مقدار کاهش یافته ی ۱.۳ دوز استاندارد بکار رفته بود (۳۹ بیمار) ارزیابی شدند. تحریک تخمدان با گنادوتروپین یائسگی انسان ( (Human Menopausal Gonadotropins(HMG) آغاز و توسط هورمون محرک فولیکولی نوترکیب ( (Recombinant Follicle Stimulating Hormone(rFSH) ادامه یافت. برای القای بلوغ نهایی اووسیت ها، براساس تعداد فولیکول های آنترال در نمای اولتراسون و میزان استرادیول (Estradiol) (E2) بیماران به دو گروه تقسیم شدند، در گروه اول ۵۰۰۰ واحد و در گروه دوم ۱۰۰۰۰ واحد hCG تجویز شد. سپس، متغیرهای پایه و مربوط به تحریک در دو گروه نامبرده بررسی شد.نتایج: به غیر از افزایش معنی دار تعداد آمپول های گنادوتروپین در گروه دریافت کننده ۱۰۰۰۰ واحد hCG، دیگر متغیرهای بررسی شده سن، شاخص توده بدنی (Body Mass Index) ((BMI، هورمون لوتئینی (Luteinizing hormone) (LH)، قند خون ناشتا (Fasting Blood Sugar) (FBS)، کلسترول، پرولاکتین، پرمویی، مدت دوره قاعدگی، تحریک تخمدان، میزان استرادیول در روز تزریق hCG و کسب شده، تعداد اووسیت های مرحله متافاز دو، تعداد جنین های انتقال یافته، میانگین نمره کیفیت جنین های انتقالی، OHSS، نرخ لانه گزینی ادامه دار، میزان حاملگی بیوشیمی و سقط جنین و تولد زنده در دو گروه تفاوت معنی دار نشان نداد. میزان E2 در روز تزریق hCG، تعداد همه اووسیت های کسب شده و اووسیت های مرحله متافاز دو در گروه دریافت کننده ۵۰۰۰ واحدhCG ، بیشتر بود. افزایش میزان لانه گزینی ادامه دار، حاملگی بیوشیمیایی و تولد زنده در گروه دریافت کننده ۱۰۰۰۰ واحد hCGدیده شد.نتیجه گیری: به نظر می رسد کاهش دوز hCG در بیماران PCOS با تحریک کنترل شده تخمدان آهسته رهش و ۱.۳ دوز استاندارد آگونیست GnRH، باعث کاهش نرخ لانه گزینی و نتایج IVF می شود.

کلید واژه: داروسازی آزمایشگاهی، نشانگان پلی کیستیک تخمدان، گونادوتروپین کیسه جنین انسانی