مقایسه دقت توموگرافی خطی و سی تی اسکن جهت بررسی کمیت استخوان در درمان ایمپلنت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه دقت توموگرافی خطی و سی تی اسکن جهت بررسی کمیت استخوان در درمان ایمپلنت دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه دقت توموگرافی خطی و سی تی اسکن جهت بررسی کمیت استخوان در درمان ایمپلنت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه دقت توموگرافی خطی و سی تی اسکن جهت بررسی کمیت استخوان در درمان ایمپلنت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه دقت توموگرافی خطی و سی تی اسکن جهت بررسی کمیت استخوان در درمان ایمپلنت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین

تعداد صفحات :۱۲

زمینه: بررسی کمیت استخوان فک جهت جای گزینی دندان های از دست رفته از مسایل مهم قبل از درمان است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه دقت توموگرافی خطی و سی تی اسکن در اندازه گیری های خطی بر روی نواحی مشخصی از فک پایین خشک انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی در سال ۱۳۹۰ بر روی ۲ مندیبل خشک انجام شد که به طور کامل بی دندان بودند. ۲۷ نقطه با استفاده از گوتاپرکای شماره ۶۰، معین و تصاویر توموگرافی با استفاده از دستگاه ®Planmeca تهیه شد. در هر ناحیه ۳ مقطع با ضخامت لایه وضوح ۳ میلی متر به دست آمد. برای تهیه کلیشه های سی تی از دستگاه )®Spiral CT (General Electronics استفاده و قطعه های اگزیال با ضخامت ۰.۷ میلی متر تهیه شد. ارتفاع کلی فک پایین، فاصله کرست تا لبه فوقانی کانال مندیبولار و پهنای فک پایین در نیمه میانی ارتفاع کانال عمود بر محور طولی در هر مقطع توموگرافی با استفاده از کولیس توسط دو متخصص رادیولوژی دهان اندازه گیری شد و از هر ناحیه میانگین مقادیر ۳ مقطع ثبت گردید. اندازه گیری های مشابه بر روی تصاویر سی تی نیز انجام شد. سپس فک ها در محل نشان گرها، تحت برش قرار گرفتند و اندازه گیری های مستقیم با استفاده از کولیس در هر قطعه به عنوان استاندارد طلایی انجام شد. داده ها با آزمون های آماری ویلکاکسون و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته ها: ضریب همبستگی بین داده های دو مشاهده گر در دو روش و در اکثر متغیرهای مورد مطالعه بالای ۰.۹ و فقط در مورد تعیین ارتفاع کلی در روش سی تی به میزان ۰.۶ بود. در تعیین فاصله کرست تا کانال و تعیین پهنا میان اندازه گیری های به دست آمده از رو ش سی تی و اندازه گیری های مستقیم، اختلاف به لحاظ آماری معنی دار بود. در مقایسه توموگرافی با اندازه گیری های مستقیم، تنها در تعیین پهنا اختلاف معنی داری وجود داشت. در مقایسه اندازه گیری های دو روش با یکدیگر در تعیین ارتفاع کلی نتایج اختلاف معنی داری میان دو روش نشان داد، در حالی که در مورد پهنا و فاصله کرست تا کانال اختلاف معنی دار نبود.نتیجه گیری: توموگرافی خطی در اندازه گیری فواصل عمودی در مکان های ایمپلنت گذاری از دقت خوب و قابل مقایسه با سی تی برخوردار است و در موارد بی دندانی محدود به یک ناحیه، می تواند جای گزین مناسبی برای تصاوی ر سی تی جهت کاهش اشعه دریافتی بیمار باشد.

کلید واژه: ایمپلنت های دندانی، توموگرافی، فک پایین