مقایسه نتایج بهبود بیماران بعد از جراحی سندرم تونل کارپ در دو گروه دارای آتل و فاقد آتل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه نتایج بهبود بیماران بعد از جراحی سندرم تونل کارپ در دو گروه دارای آتل و فاقد آتل دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه نتایج بهبود بیماران بعد از جراحی سندرم تونل کارپ در دو گروه دارای آتل و فاقد آتل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه نتایج بهبود بیماران بعد از جراحی سندرم تونل کارپ در دو گروه دارای آتل و فاقد آتل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه نتایج بهبود بیماران بعد از جراحی سندرم تونل کارپ در دو گروه دارای آتل و فاقد آتل :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۹

مقدمه: سندرم تونل کارپ (CTS یا Carpal tunnel syndrome) یک بیماری شایع است که در آن عصب مدین حین عبور از تونل کارپ تحت فشار قرار می گیرد و فلج تدریجی آن رخ می دهد. بعد از استفاده یا عدم استفاده از آتل اختلاف نظر وجود دارد. از این رو، مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج بهبود بیماران بعد از جراحی سندرم تونل کارپ در دو گروه دارای آتل و فاقد آن در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به انجام رسید.روش ها: این مطالعه در سال ۱۳۹۰ در مرکز آموزشی- درمانی کاشانی اصفهان به انجام رسیده است. ۶۴ بیمار تحت عمل جراحی CTS انتخاب و به روش تخصیص تصادفی به دو گروه ۳۲ نفره تقسیم شدند. در گروه اول، پس از عمل جراحی، اسپلینت تجویز شد و در گروه دوم، که به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند، اسپلینت داده نشد. بیماران در فاصله ۳، ۶ و ۱۲ هفته پس از عمل جراحی، تحت پیگیری قرار گرفتند و وضعیت بهبودی در حس، حرکت و درد بر اساس معیار VAS (Visual analogue scale) در آنان مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نمره درگیری حسی در هفته های ۳ و ۶ بعد از درمان در گروه دارای اسپلینت بالاتر از گروه فاقد اسپلینت بود، اما ۱۲ هفته بعد از درمان نتایج یکسان بود. میانگین نمره درد در ۳ هفته بعد از درمان در گروه فاقد اسپلینت بیشتر و در ۶ هفته بعد از درمان، در دو گروه به طور تقریبی مشابه بود، اما در ۱۲ هفته بعد از درمان، شدت درد در گروه فاقد اسپلینت به طور قابل ملاحظه ای کمتر بود. روند تغییرات شدت درد در دو گروه مورد مطالعه اختلاف معنی دار نداشت (P=0.970).نتیجه گیری: احتمال دارد استفاده از اسپلینت در بعد از عمل جراحی آزادسازی عصب مدین، موجب تاخیر در بهبودی حسی، حرکتی و درد در بیماران گردد، اما با توجه به تاثیر نوع اسپلینت به کار رفته، این موضوع هنوز مورد تردید می باشد و لازم است مطالعات مداخله ای وسیع تری در این خصوص به انجام برسد.

کلید واژه: سندرم تونل کارپ، اسپلینت، آتل