نگاهی گذرا به چالش های موجود در آموزش دانشگاهی پرستاری ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نگاهی گذرا به چالش های موجود در آموزش دانشگاهی پرستاری ایران دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نگاهی گذرا به چالش های موجود در آموزش دانشگاهی پرستاری ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نگاهی گذرا به چالش های موجود در آموزش دانشگاهی پرستاری ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نگاهی گذرا به چالش های موجود در آموزش دانشگاهی پرستاری ایران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: شکل گیری مفهوم پرستاری علمی ساخته و پرداخته نظام آموزشی است. با این حال آموزش پرستاری ایران تا به امروز با فراز و فرودهای بسیاری مواجه بوده است؛ امروزه با گذر پرستاری از رشته ای به عنوان فن، به پارادایم پرستاری به عنوان علم و هنر، آموزش پرستاری در ایران نیز شکل دانشگاهی به خود گرفته است اما کیفیت پرستاری و نحوه انتقال دانش به بالین پرستاری با چالش های بسیار جدی رو به رو شده است. در این مطالعه به کنکاش چالش های موجود در حیطه اساتید، دانشجویان، برنامه دروس و محیط آموزش پرستاری می پردازیم. روش ها: مقاله حاضر نوعی مقاله مروری است که با جست و جوی منابع کتابخانه ای و مقالات منتشر شده در سال های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۳ میلادی در ارتباط با آموزش دانشگاهی پرستاری ایران انجام شد. موتورهای جستجوگر استفاده شده در این مطالعه شامل: Elsevier، Wiley، PubMed، Iran Medex، SID و Medlib بود. در مجموع ۶۰ مقاله مختلف در این زمینه استخراج شد و سپس بنا به تناسب مقالات یافته شده با چالش های آموزش دانشگاهی پرستاری، از ۱۹ مقاله در این مطالعه استفاده شد. نتایج: مهمترین چالش های آموزش پرستاری بدین شرح بود: مفاهیم پایه و اساسی پرستاری در برنامه دوره کارشناسی پرستاران وجود ندارد و پارادایم بیومدیکال غالب در برنامه دروس، دانشجو را به طرف دستیار پزشک شدن سوق می دهد. نگرش حرفه ای مدرسان پرستاری ایران با وضعیت ایده آل فاصله بسیاری دارد و تصویر دانشگاهی که توسط اساتید پرستاری ارائه می شود با تصویر بالینی پرستار همسان نیست. دانشجویان پرستاری نیز نگرش مناسبی به حرفه خود ندارند به طوری که پرستاری را یک شغل می دانند، نه یک حرفه مشخص و در حال تکامل. محیط دانشگاهی هم به نوبه خود نه تنها توسعه دهنده تفکر انتقادی نیست بلکه در مواردی به عنوان عامل سرکوب کننده نیز مطرح می شود. نتیجه گیری: پی آیند برنامه های آموزشی ناکارآمد در ایران مواردی مانند: نقصان دانش کاربردی در مواجهه با موارد واقعی بیماران در بالین و ابهام دانشجویان در مورد آموزش دانشگاهی؛ ناهماهنگی کادر آموزشی و درمان و عدم مشاهده چهره واقعی پرستاری توسط مددجو و جامعه است. موارد پیشگفت لزوم سرمایه گذاری بیش تر بر رفع این چالش ها و تغییر در آموزش دانشگاهی پرستاری از مناظر مختلف را نشان می دهد.

کلید واژه: آموزش دانشگاهی، پرستاری، برنامه درسی پرستاری، محیط آموزش پرستاری