پیش یابی رژیم بارش و دمای خوزستان با مدل های گردش عمومی جو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پیش یابی رژیم بارش و دمای خوزستان با مدل های گردش عمومی جو دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پیش یابی رژیم بارش و دمای خوزستان با مدل های گردش عمومی جو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پیش یابی رژیم بارش و دمای خوزستان با مدل های گردش عمومی جو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پیش یابی رژیم بارش و دمای خوزستان با مدل های گردش عمومی جو :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : جغرافیای طبیعی

تعداد صفحات :۱۶

مدل های گردش عمومی جو، به دلیل بزرگ مقیاس بودن شبکه های محاسباتی آنها قادر به پیش بینی پارامترهای آب و هواشناسی در مقیاس نقطه ای نیستند، لذا دانشمندان ابزار واسطی به نام مدل Weather Generator را ابداع کردند که می توان بر اساس آن و با استفاده از خروجی مدل های عددی، تغییراقلیم را در مقیاس نقطه ای و ایستگاه هواشناسی مورد مطالعه و ارزیابی قرار داد. در این مقاله هدف تعیین میزان تغییرات در عناصر دما و بارش در منطقه خوزستان بر اساس خروجی های مدلGCM می باشد. به این منظور ابندا داده های حاصل از مدل های GCM از طریق مدل Lars-wg در سطح ناحیه ای ریز مقیاس شده و سپس با داده های مدلECHO-G تحت سناریوی A1 میزان تغییرات حاصله در عناصر دما و بارش در هشت ایستگاه سینوپتیک استان خوزستان شامل آبادان، اهواز، بستان، دزفول، مسجد سلیمان، امیدیه، رامهرمز و صفی آباد بررسی گردید .نتایج حاصل از مقایسه مقادیر دیده بانی و مدل سازی شده ۲۰۰۵-۱۹۸۶ انطباق معنی داری را نشان داده و حکایت از توانایی بالای مدل در شبیه سازی داده های اقلیمی دارد. با بررسی خروجی های مدل مشخص گردید که منطقه مطالعاتی از واکنش های متفاوتی نسبت به تغییر اقلیم برخوردار می باشد. در این راستا نتایج سه پارامتر بارش، دمای حداقل و دمای حداکثر ماهانه نشان می دهد که بیشترین افزایش دمای حداقل در ایستگاه آبادان ۱۸.۸ درجه سانتی گراد، بیشترین کاهش دمای حداکثر در ایستگاه بستان -۱.۸ درجه سانتی گراد و بیشترین افزایش بارش در ایستگاه رامهرمز با ۱.۰۳ میلی متر در دوره آماری ۲۰۲۹-۲۰۱۰ بوده است. نتایج همچنین حکایت از بیشترین تغییر در عنصر بارش در سراسر منطقه مطالعاتی دارد. در مجموع در هشت ایستگاه مورد مطالعه، افزایش دمای حداقل با کاهش بارش سالانه همراه خواهد بود.

کلید واژه: تغییر اقلیم، مدل های GCM، ریز مقیاس نمایی، سناریوی اقلیمی، دما و بارش، منطقه مطالعاتی