مقایسه اثرات نانومیله های اکسید آهن با پوشش های اوره و پلی اتیلن گلیکول بر زیست پذیری فیبروبلاست موش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثرات نانومیله های اکسید آهن با پوشش های اوره و پلی اتیلن گلیکول بر زیست پذیری فیبروبلاست موش دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثرات نانومیله های اکسید آهن با پوشش های اوره و پلی اتیلن گلیکول بر زیست پذیری فیبروبلاست موش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثرات نانومیله های اکسید آهن با پوشش های اوره و پلی اتیلن گلیکول بر زیست پذیری فیبروبلاست موش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثرات نانومیله های اکسید آهن با پوشش های اوره و پلی اتیلن گلیکول بر زیست پذیری فیبروبلاست موش :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان

تعداد صفحات :۱۸

زمینه و هدف: امروزه نانوساختارهای اکسید آهن به عنوان یک ریز مغذی مهم در کنترل و هدفگیری رهایش دارو، گرما درمانی و تشخیص و درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعه سمیت سلولی نانوساختارهای مذکور به منظور راهیابی به ایمنی کاربرد آن ها، هدف این پژوهش بود.روش بررسی: نانومیله های اکسید آهن با پوشش اوره در دوزهای ۱۰۰ و ۴۰۰ میکرو گرم در میلی لیتر با پروتئین های سرم گاوی اصلاح گردید. سمیت این نانومیله ها در مقایسه با نوع اصلاح نشده آن با تست۳- (۴,۵-D imethylthiazol -2 –yl) -2, 5- diphenyltetrazolium bromide (MTT) سنجیده شد. سمیت نانومیله ها با پوشش (PEG) Poly Ethylene Glycol نیز در دوزهای مشابه با نانومیله های پوشش دار شده با اوره، از طریق تست MTT مقایسه گردید. تمامی تست ها بر روی رده سلولی L929 و در فواصل زمانی ۲۴ و ۴۸ ساعت انجام شد.یافته ها: سلول هایی که در معرض نانومیله های اصلاح شده قرار گرفته بودند، در مقایسه با اصلاح نشده آن زیست پذیری بیشتری در تمامی دوزها و زمان ها نشان دادند. نانومیله های دارای پوشش PEG در تمام دوزها و زمان ها، مرگ سلولی بیشتری را نسبت به آن هایی که پوشش اوره داشتند، نشان دادند.نتیجه گیری: نانومیله های اصلاح نشده نسبت به نوع اصلاح شده سمیت بیشتری نشان دادند که احتمالا ناشی از تشکیل یک حلقه پروتئینی تحت عنوان Hard Corona به دور این نانومیله ها در محیط حاوی پروتئین و عدم تشکیل آن در نوع اصلاح شده باشد. علاوه بر این کاهش مرگ سلولی توسط نانومیله های دارای پوشش اوره در مقایسه با PEG، بیانگر تاثیر نوع پوشش با توجه به اندازه ذرات بر سمیت سلولی آن ها است.

کلید واژه: MTT، نانومیله های اکسید آهن، پوشش اوره، پوشش PEG، زیست پذیری، رده سلولی L929