بررسی اثر مصرف پاراکوات در مرحله پر شدن دانه بر عملکرد کمی و کیفی باقلا در تاریخ های مختلف کاشت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر مصرف پاراکوات در مرحله پر شدن دانه بر عملکرد کمی و کیفی باقلا در تاریخ های مختلف کاشت دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر مصرف پاراکوات در مرحله پر شدن دانه بر عملکرد کمی و کیفی باقلا در تاریخ های مختلف کاشت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر مصرف پاراکوات در مرحله پر شدن دانه بر عملکرد کمی و کیفی باقلا در تاریخ های مختلف کاشت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر مصرف پاراکوات در مرحله پر شدن دانه بر عملکرد کمی و کیفی باقلا در تاریخ های مختلف کاشت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تولید گیاهان زراعی در شرایط تنش های محیطی (علوم زراعی)

تعداد صفحات :۱۷

یکی از عوامل محدود کننده کشت باقلا، همزمانی برداشت آن با کاشت برنج در اراضی شالیزاری است. تحقیق حاضر به منظور کوتاه نمودن طول دوره رویش و برداشت سریعتر باقلا، در اراضی شالیزاری است که در موسسه تحقیقات برنج کشور در سال زراعی ۸۹-۱۳۸۸ اجرا شده است. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گردید. کرت های اصلی شامل تاریخ کاشت در سه سطح: ۱۰ مهر، ۲۵ مهر و ۱۰ آبان و کرت های فرعی شامل مقدار مصرف خشکاننده پاراکوات در چهار سطح: صفر، ۰.۲، ۰.۴ و ۰.۶ کیلوگرم ماده موثره در هکتار در مرحله ۶۰ درصد رطوبت دانه غلاف های ۱/۳ پایینی بوته بود. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، اثر اصلی تاریخ کاشت و مصرف خشکاننده از نظر اغلب صفات مورد بررسی معنی دار بودند. اثر متقابل تاریخ کاشت و مصرف خشکاننده فقط برای صفات عملکرد بیولوژیک، طول دوره پر شدن دانه و طول دوره رویش معنی دار بود. تیمار شاهد با میانگین ۲۳۳ روز، بیشترین و مصرف ۰.۶ کیلوگرم پاراکوات در هکتار با میانگین ۲۲۵ روز، کمترین طول دوره رویش را به خود اختصاص دادند. بیشترین عملکرد دانه و پروتئین از تیمار عدم مصرف خشکاننده در تاریخ ۲۵ مهر (به ترتیب با میانگین ۷۲۰۴ و ۲۰۳۱.۳ کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. نتایج نشان داد که تیمار تاریخ کاشت ۱۰ آبان و مصرف ۰.۶ کیلوگرم پاراکوات در هکتار به دلیل تنش حاصل از کوتاه شدن طول دوره پر شدن دانه و در نتیجه کاهش وزن صددانه با میانگین ۳۹۹۶ کیلوگرم در هکتار، کمترین عملکرد دانه را دارا بود.

کلید واژه: باقلا، عملکرد دانه، خشکاننده پاراکوات، تاریخ کاشت، شالیزار