بررسی تغییرات دندانی- اسکلتی متعاقب گسترش کام توسط پیچ هایراکس با تماس دو نقطه ای روی دندان های مولر بیماران ۸ تا ۱۳ ساله: یک مطالعه مقدماتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تغییرات دندانی- اسکلتی متعاقب گسترش کام توسط پیچ هایراکس با تماس دو نقطه ای روی دندان های مولر بیماران ۸ تا ۱۳ ساله: یک مطالعه مقدماتی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تغییرات دندانی- اسکلتی متعاقب گسترش کام توسط پیچ هایراکس با تماس دو نقطه ای روی دندان های مولر بیماران ۸ تا ۱۳ ساله: یک مطالعه مقدماتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تغییرات دندانی- اسکلتی متعاقب گسترش کام توسط پیچ هایراکس با تماس دو نقطه ای روی دندان های مولر بیماران ۸ تا ۱۳ ساله: یک مطالعه مقدماتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تغییرات دندانی- اسکلتی متعاقب گسترش کام توسط پیچ هایراکس با تماس دو نقطه ای روی دندان های مولر بیماران ۸ تا ۱۳ ساله: یک مطالعه مقدماتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۱۶

مقدمه: اخیرا درمان های ارتودنسی به سمت ارتوپدی دندانی صورتی و درمان های بدون کشیدن دندان، گرایش پیدا کرده اند. یکی از این روش های ارتوپدی، گسترش اسکلتی کام می باشد. هدف این تحقیق، بررسی تغییرات دندانی و اسکلتی ایجاد شده توسط گسترش عرضی کام به وسیله پیچ هایراکس در هر سه بعد بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقدماتی- تجربی ۸ بیمار (۴ پسر و ۴ دختر) با متوسط سنی ۹ سال و ۷ ماه مورد بررسی قرار گرفتند. از پیچ هایراکس با بندگذاری روی مولرهای اول بالا، استفاده شد. فاز فعال درمان حدود ۲ ماه و فاز ثبات ۴ ماه بود. لترال سفالومتری و سفالومتری های خلفی- قدامی تهیه و تریس شدند و اندازه گیری روی کست های مطالعه قبل و بعد از درمان انجام شد. مقایسه میانگین هر یک از متغیرها توسط آزمون ویلکوکسون در نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۰.۵ انجام شد (۰.۰۵=a).یافته ها: بعد عرضی ماگزیلا از نظر دندانی و اسکلتی افزایش یافت. میانگین افزایش عرض اسکلتی در ناحیه مولرهای ماگزیلا (۵.۶ میلی متر) بیش تر از میانگین افزایش عرض در ناحیه کانین های ماگزیلا (۲.۳ میلی متر) بود. فک پایین، افزایش میانگین کمی را در بعد عرضی در ناحیه مولرها (۴.۸ میلی متر) نشان داد. میانگین افزایش پیرامون قوس در فک بالا (۳ میلی متر) از لحاظ آماری معنی داری بود (۰.۰۱۲=p value). در بعد عمودی، خلف ماگزیلا بیش تر از قدام آن به سمت پایین جابه جا شده بود. افزایش ارتفاع صورت از لحاظ آماری معنی دار نبود (۰.۳۹۶=p value) تغییر آماری معنی دار در موقعیت دندان های قدامی فک بالا و پایین مشاهده نشد (۰.۳۴۳, ۰.۳۹۷=p value).نتیجه گیری: پیچ هایراکس با تماس دو نقطه ای در گسترش عرضی ناحیه خلف کام موفق تر از قدام بود و بر ارتفاع صورت و موقعیت دندان های قدامی تاثیر چشم گیری نداشت.

کلید واژه: تکنیک گسترش فک بالا، سوچورهای کرانیال، قوس دندانی