بررسی و نقد اطناب درمثنوی مولوی با تکیه بر ابیات دفتراول و دوم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی و نقد اطناب درمثنوی مولوی با تکیه بر ابیات دفتراول و دوم دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی و نقد اطناب درمثنوی مولوی با تکیه بر ابیات دفتراول و دوم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی و نقد اطناب درمثنوی مولوی با تکیه بر ابیات دفتراول و دوم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی و نقد اطناب درمثنوی مولوی با تکیه بر ابیات دفتراول و دوم :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مطالعات نقد ادبی (پژوهش ادبی)

تعداد صفحات :۲۵

مولوی از جمله شعرایی است که شعر را وسیله ای برای بیان مطالب حکمی و تعلیمی خویش قرارداده و به اقتضای هر مطلب، کلام خود را مختصر یا مفصل آورده است. این مقاله به بحث اطناب در سخن مولوی اختصاص داده شده است.مثنوی بطور کلی به دو دلیل دارای اطناب شده:۱-مولوی برای تفهیم اندیشه خود به شنونده، بدون توجه به اطاله کلام، به تمثیل و آوردن حکایات و داستان هایی در ضمن داستان اصلی، اقدام می کند، به عنوان مثال: در داستان شیر و نخجیران، برای تبیین کامل هر مطلب، حکایتی آورده شده که به طولانی شدن این داستان انجامیده است.۲-گاهی یک کلمه یا یک مطلب، ذهن او را به خود مشغول می دارد و او را به آوردن مطالبی در آن زمینه وادار می کند که در نتیجه خارج شدن از موضوع اصلی داستان دچار اطناب می شود. به عنوان مثال در پایان داستان کنیزک و پادشاه برای تبیین واژه «قیاس» و روشن نمودن معنای پرهیز از قیاس کردن بی دلیل، حکایت طوطی و بقال ذکر می شود و یا در همان داستان هنگامی که به کلمه عشق می رسد آن را با طول و تفصیل بسیار بیان می کند.اما اطناب که ابزار اصلی نقد و بررسی این مقاله است، یکی از مهمترین صنایعی است که کلام را بلیغ، رسا و موثر می سازد و آن را به مقتضای حال مخاطب و مناسب با احوال او و درخور موضوع بحث بسط می دهد. اطناب به طور کلی به دو نوع تقسیم می شود: اطناب مخل و اطناب ملیح. اطناب مخل فصاحت یا ممل، آن است که آنقدر در اطناب یا دراز سخنی افراط شود که موجب ملالت و دلزدگی خواننده یا شنونده باشد.اطناب ملیح یعنی گسترش و بسط سخن با زبانی ادبی به شرط اینکه موجب بیهوده گویی نشود و موجب زیبایی کلام و تاثیر بیشتر سخن در شنونده باشد.

کلید واژه: اطناب، مثنوی، ایغال، مسائل حکمی، تتمیم،تمثیل، مترادف