سرواپیدمیولوژی عفونت توکسوپلاسمایی در زنان سنین باروری در استان چهار محال و بختیاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 سرواپیدمیولوژی عفونت توکسوپلاسمایی در زنان سنین باروری در استان چهار محال و بختیاری دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد سرواپیدمیولوژی عفونت توکسوپلاسمایی در زنان سنین باروری در استان چهار محال و بختیاری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی سرواپیدمیولوژی عفونت توکسوپلاسمایی در زنان سنین باروری در استان چهار محال و بختیاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن سرواپیدمیولوژی عفونت توکسوپلاسمایی در زنان سنین باروری در استان چهار محال و بختیاری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی هرمزگان (MEDICAL JOURNAL OF HORMOZGAN UNIVERSITY)

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: ابتلا زنان به توکسوپلاسما گوندی ای در خلال دوره بارداری می تواند موجب وقوع توکسوپلاسموزیس مادرزادی در جنین گردیده و عوارض جدی و گاه ماندگاری را در نوزاد بر جای بگذارد. یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده میزان بروز توکسوپلاسموزیس مادرزادی در جنین، میزان شیوع عفونت در بین زنان در سنین باروری یا وضعیت ایمنی آنان در مقابل انگل در این دوره است. مطالعه حاضر به منظور آگاهی از اپیدمیولوژی عفونت توکسوپلاسمایی، وضعیت ایمنی زنان در سنین باروری بر علیه انگل و تعیین عوامل خطر عفونت در استان چهار محال و بختیاری انجام پذیرفت.روش کار: در این مطالعه مقطعی، نمونه های سرمی ۳۳۸ خانم ۴۵-۱۵ ساله مراجعه کننده به آزمایشگاههای تشخیص پزشکی با استفاده از روش سنجش ایمنی آنزیمی (ELISA) از نظر وجود آنتی بادی های اختصاصی IgG ضد توکسوپلاسمایی مورد آزمایش قرار گرفت. همزمان اطلاعات دموگرافی افراد مورد مطالعه از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه جمع آوری و تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS 12 و آزمون آماری مجذور کای انجام پذیرفت.نتایج: از مجموع ۳۳۸ نمونه سرمی متعلق به زنان ۴۵-۱۵-ساله (میانگین سنی ۲۵.۷۸±۸.۲۱ سال)، ۱۲۶ نمونه (%۳۷.۳) از نظر وجود آنتی بادی IgG ضد توکسوپلاسمایی مثبت ارزیابی گردید. بیشترین و کمترین میزان واکنش های مثبت سرمی بر علیه انگل به ترتیب در گروههای سنی ۴۵-۳۶ سال (%۵۱.۹) و ۲۵-۱۵ سال (%۲۷.۹) یافت گردید (P<0.001). در این مطالعه بین شغل (P=0.04) و محل سکونت (P<0.01) زنان مورد مطالعه و واکنش سرمی بر علیه توکسوپلاسما ارتباط معنی داری یافت گردید.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که در این منطقه از کشور اکثریت زنانی که در سنین باروری به سر می برند قبلا به توکسوپلاسما مبتلا نگردیده و ممکن است با افزایش سن و در خلال دوره بارداری به عفونت حاد توکسوپلاسمایی مبتلا شوند. بنابراین برای پیشگیری از وقوع توکسوپلاسموزیس مادرزادی توصیه می گردد ضمن انجام غربالگری سرمی در زنانی که در سنین باروری بسر می برند، آموزش های بهداشتی لازم در خصوص راههای انتقال انگل و روش های پیشگیری از آن به این گروه ارائه گردد.

کلید واژه: توکسوپلاسما، عفونت، چهارمحال و بختیاری