ارزیابی صفات فیزیولوژیکی موثر بر عملکرد دانه ذرت در سطوح مختلف آبیاری، نیتروژن و تراکم بوته

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی صفات فیزیولوژیکی موثر بر عملکرد دانه ذرت در سطوح مختلف آبیاری، نیتروژن و تراکم بوته دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی صفات فیزیولوژیکی موثر بر عملکرد دانه ذرت در سطوح مختلف آبیاری، نیتروژن و تراکم بوته  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی صفات فیزیولوژیکی موثر بر عملکرد دانه ذرت در سطوح مختلف آبیاری، نیتروژن و تراکم بوته،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی صفات فیزیولوژیکی موثر بر عملکرد دانه ذرت در سطوح مختلف آبیاری، نیتروژن و تراکم بوته :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۲۲

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف آبیاری، نیتروژن و تراکم بوته بر صفات فیزیولوژیکی ذرت دانه های هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ این تحقیق در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان واقع در شهر رامین اجرا گردید. این تحقیق در هر سال متشکل از سه آزمایش هر یک به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. در هر یک از آزمایشات یک سطح تیمار آبیاری اعمال گردید. تیمار آبیاری دارای سه سطح شامل آبیاری مطلوب، تنش ملایم و تنش شدید خشکی (به ترتیب آبیاری پس از تخلیه ۳۰، ۴۰ و ۵۰ درصد ظرفیت زراعی) بود. تا مرحله چهار تا پنج برگی (مرحله استقرار گیاهچه) آبیاری ها پس از تخلیه ۳۰ درصد ظرفیت زراعی در همه تیمارها انجام و از این مرحله به بعد تا ۱۰ روز پیش از رسیدگی فیزیولوژیکی گیاه تیمارهای آبیاری دقیقا اعمال گردید. در هر یک از آزمایش ها نیتروژن به عنوان تیمار اصلی دارای سه سطح کاربرد معادل ۱۴۰، ۱۸۰ و ۲۲۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و تراکم بوته نیز به عنوان تیمار فرعی دارای سه سطح تراکم ۶، ۷.۵ و ۹ بوته در مترمربع بودند. نتایج نشان داد با افزایش شدت تنش خشکی درصد لوله شدن برگ افزایش یافت ولی محتوای نسبی آب و درصد نیتروژن برگ بلال و غلظت کلروفیل a کاهش نشان دادند. با افزایش فواصل آبیاری ها تاثیر مثبت کاربرد نیتروژن بر افزایش درصد نیتروژن برگ بلال و غلظت کلروفیل a به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. افزایش تراکم به ویژه در شرایط تنش شدید خشکی موجب افزایش درصد لوله شدن برگ ها گردید، تاثیر تنش خشکی، نیتروژن و تراکم بوته بر عملکرد دانه معنی دار بود. افزایش کاربرد نیتروژن موجب افزایش عملکرد دانه شد. با کاهش فراهمی آب در خاک، از تاثیر مثبت مصرف نیتروژن بر عملکرد دانه کاسته شد. عملکرد دانه با افزایش تراکم افزایش یافت. نتایج نشان داد که به دلیل حساسیت زیاد صفات فیزیولوژیکی نسبت به کمبود آب از یک سو و ارتباط میان این صفات با عملکرد دانه از سوی دیگر، لازم است از آبیاری نامنظم و یا بروز هرگونه کم آبی به ویژه در مراحل حساس رشد ذرت جلوگیری به عمل آورد.

کلید واژه: ذرت، آبیاری، نیتروژن، تراکم بوته، صفات فیزیولوژیکی