ارزیابی روند بیابان زایی و مدل سازی مکانی الگوی تغییرات کاربری اراضی در منطقه بیابانی دهلران استان ایلام با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی روند بیابان زایی و مدل سازی مکانی الگوی تغییرات کاربری اراضی در منطقه بیابانی دهلران استان ایلام با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی روند بیابان زایی و مدل سازی مکانی الگوی تغییرات کاربری اراضی در منطقه بیابانی دهلران استان ایلام با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی روند بیابان زایی و مدل سازی مکانی الگوی تغییرات کاربری اراضی در منطقه بیابانی دهلران استان ایلام با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی روند بیابان زایی و مدل سازی مکانی الگوی تغییرات کاربری اراضی در منطقه بیابانی دهلران استان ایلام با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فصل نامه جغرافیایی چشم انداز زاگرس

تعداد صفحات :۲۶

پایش زمانی و دقیق تغییر عوارض سطح زمین برای درک روابط و کنش های متقابل بین انسان و پدیده های طبیعی به منظور تصمیم گیری بهتر خیلی مهم است. داده های سنجش از دور منابع اولیه ای هستند که به طور گسترده برای پایش تغییر در دهه های اخیر مورد استفاده واقع شده اند. در این مطالعه تصاویر لندست(MSS) سال ۱۹۷۵ و لندست(ETM+) سال ۲۰۰۳ با استفاده از شش تکنیک پایش تغییر در منطقه بیابانی دهلران استان ایلام با مساحت ۲۱۵۸۶۳ هکتار آنالیز شده اند. تکنیک های پایش تغییر مورد استفاده در این مطالعه شامل تفاضل تصویر، آنالیز مولفه های اصلی، تفاضل NDVI، آنالیز مولفه های متعارف، تفاضل تسلدکپ (روشنایی) و روش مقایسه پس از طبقه بندی بوده اند. در این مطالعه جهت تعیین آستانه در روش هایی که نیازمند تعیین آستانه هستند از روش آماری استفاده شده است و بر این اساس مشخص شده است که آستانه تغییر در منطقه مورد مطالعه با ۱ ± انحراف از میانگین قرار داشته است. پس از تعیین آستانه تغییر، مناطق دارای تغییرات کاهشی، افزایشی و بدون تغییر مشخص گردیده است. جهت ارزیابی دقت تکنیک های پایش تغییر پس از برداشت واقعیات زمینی که از طریق بازدید میدانی و تصاویر ماهواره ای Earth Google به دست آمد، از دقت کل و ضریب کاپا استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که روش تفاضل PCA2 با دقت کل ۸۵ و ضریب کاپای ۰.۷۸ از بین تکنیک های پایش تغییر مورد استفاده در این مطالعه بیشترین دقت و روش تفاضل تسلدکپ (روشنایی) با دقت کل ۶۰ و ضریب کاپای ۰.۵۳ کمترین دقت را در پایش تغییرات کاربری اراضی منطقه مورد مطالعه داشته اند.

کلید واژه: تفاضل تصویر، آنالیز مولفه های اصلی، تفاضلNDVI، آنالیز مولفه های متعارف