بررسی و مقایسه فرمت رستری و برداری عامل هواشناسی در روش MPSIAC و EPM با استفاده از تکنیک GIS (مطالعه موردی: حوزه آبخیز آزادرود نشتارود)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی و مقایسه فرمت رستری و برداری عامل هواشناسی در روش MPSIAC و EPM با استفاده از تکنیک GIS (مطالعه موردی: حوزه آبخیز آزادرود نشتارود) دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی و مقایسه فرمت رستری و برداری عامل هواشناسی در روش MPSIAC و EPM با استفاده از تکنیک GIS (مطالعه موردی: حوزه آبخیز آزادرود نشتارود)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی و مقایسه فرمت رستری و برداری عامل هواشناسی در روش MPSIAC و EPM با استفاده از تکنیک GIS (مطالعه موردی: حوزه آبخیز آزادرود نشتارود)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی و مقایسه فرمت رستری و برداری عامل هواشناسی در روش MPSIAC و EPM با استفاده از تکنیک GIS (مطالعه موردی: حوزه آبخیز آزادرود نشتارود) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : اکوسیستم های طبیعی ایران

تعداد صفحات :۲۰

فرسایش و رسوب زایی هر منطقه تا حد زیادی وابسته به اقلیم و آب و هوای آن می باشد، زیرا آب و هوا علاوه بر تاثیر بر روی پدیده خاک زایی بر وضعیت پوشش گیاهی نیز تاثیر دارد. از طرفی در محیط نرم افزاری، سیستم اطلاعات جغرافیایی دو نوع فرمت نقشه (برداری، رستری) وجود دارد و با توجه به نوع نقشه، بایستی از فرمت صحیح برای تولید نقشه استفاده گردد تا در زمانی که از این نقشه ها جهت آنالیز نهایی استفاده می شود دقت کار محقق افزایش یابد. در این تحقیق عامل هواشناسی با دو روش MPSIAC و EPM با هر دو فرمت (برداری و رستری) در حوزه آبخیز نشتارود بدست آمده و در محاسبات به کار گرفته شده است. نتایج نشان داد با توجه به اینکه داده های هواشناسی از نوع داده های وابسته می باشد تهیه آنها از طریق ساختار رستری منجر به ایجاد خطای کمتری نسبت به ساختار برداری درآنالیز نهایی داده ها شده است (با توجه به اینکه زمانیکه از فرمت برداری استفاده میشود محقق مجبور می شود که یک متوسط وزنی برای واحدهای کاری در نظر بگیرد درحالیکه این واحد کاری میتواند دارای شرایط متفاوتی از نظر امتیاز هواشناسی باشد که ازبین رفتن این اختلافات باعث پیش بینی ناصحیح میزان فرسایش درحوزه های آبخیز می شود.) که این امر متعاقبا درصد خطای کمتری را درارتباط با برآورد مقدار فرسایش و رسوب ویژه دربرخواهد داشت. همچنین میزان این تفاوت در روش MPSIAC و EPM در زیر حوزه های A1-1-4-1، A1-1-5، A1-1-6-1، A1-1-6-2، A1-1-7-1، A1-1-7-2 حوزه آبخیز آزادرود مشاهده شده است. در این زیر حوزه های بیان شده امتیاز عامل آب هوا در حدود ۲ الی ۳.۵ امتیاز متفاوت می باشد و در کل حوزه این اختلاف در حدود ۰.۵ امتیاز می باشد. که این نتایج برای ارائه روش های کنترل فرسایش می تواند موثر باشد.

کلید واژه: حوزه آبخیز آزادرود، روشهای MPSIAC و EPM سامانه های اطلاعات جغرافیایی، ساختار برداری و رستری، میزان فرسایش و رسوب