عنوان فارسی: ملاک و چگونگی به کارگیری تقیه در دوره حضور معصومان علیهم السلام (عنوان عربی: کیفییه ممارسه التقیه عصر حضور المعصومین (ع))

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 عنوان فارسی: ملاک و چگونگی به کارگیری تقیه در دوره حضور معصومان علیهم السلام (عنوان عربی: کیفییه ممارسه التقیه عصر حضور المعصومین (ع)) دارای ۳۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد عنوان فارسی: ملاک و چگونگی به کارگیری تقیه در دوره حضور معصومان علیهم السلام (عنوان عربی: کیفییه ممارسه التقیه عصر حضور المعصومین (ع))  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی عنوان فارسی: ملاک و چگونگی به کارگیری تقیه در دوره حضور معصومان علیهم السلام (عنوان عربی: کیفییه ممارسه التقیه عصر حضور المعصومین (ع))،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن عنوان فارسی: ملاک و چگونگی به کارگیری تقیه در دوره حضور معصومان علیهم السلام (عنوان عربی: کیفییه ممارسه التقیه عصر حضور المعصومین (ع)) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش های فقه و حقوق اسلامی (فقه و مبانی حقوق اسلامی)

تعداد صفحات :۳۸

چکیده فاسی:تقیه یکی از باورهای شیعه است و در جائی قابل اعمال می باشد که جان یا مال و یا عرض شخص در خطر تعرض دشمن بوده و حفظ آن منوط به اظهار سخن یا عملی بر خلاف موازین مسلم دینی باشد. امامان معصوم نه تنها اجازه داده اند که به این حکم عمل شود بلکه خود بدان عمل نموده تا جائی که پاره ای از روایات متضمن حکم شرعی بر اساس تقیه صادر گشته و لذا نمی تواند مستند حکمی، تحت عنوان سنت، قرار گیرد. از سوئی فقها، بسیاری از روایات مخالف با نظر مشهور و موافق با نظر اهل سنت را حمل بر تقیه کرده و بدان عمل ننموده، در حالی که نظر غیر مشهور منطبق یا مستند به آن روایات می باشد. لذا این سوال؛ به جد، مطرح می شود که چه باعث شده که امام (ع) تقیه نماید، در حالی که شان حضرتش، در مقام بیان احکام و حفظ حوزه دین، چون پیامبر است و پیامیر تقیه نکرده و گرنه نقض غرض می شده؟ فرضیه اثبات شده در پاسخ این پرسش این است که ملاک تقیه با توجه به متن روایات و عمل معصومان (ع) به خطر افتادن موقعیت شیعه در امر حکومت بوده و بنابراین روایاتی را می توان حمل بر تقیه کرد که مربوط به احکام فقهی مرتبط با شوون حاکم باشد و نه هر روایت مخالف با نظر مشهور و موافق با دیدگاه اهل سنت.

چکیده عربی:ان التقیه من معتقدات الشیعه و ممارستها حیث مال الإنسان أو نفسه أو عرضه من جانب العدو و حفظها منوط بإظهار کلام أو عمل خلاف المعاییر الدینیه. و قد أجاز الأئمه المعصومون بهذه الممارسه بینما کانوا یمارسونها أنفسهم، حیث قد صدر بعض الروایات المتضمنه للحکم الشرعی علی التقیه فلا یمکن جعله معنونا بالسنه. و من جهه رأی الفقهاء أن کثیرا من الروایات المخالفه من الرأی المشهور و الموافقه لرأی غیر المشهور منطبق أو مستند بها. فلهذا هناک سؤال أساسی: ما هو الباعث فی تقیه الإمام المعصوم (ع) و لکنه کالرسول (ص) و علیه بیان الأحکام و حفظ الدین، و لم یمارس الرسول (ص) التقیه و هذا نقض الغرض. و الإجابه هی: بالنظر إلی الروایات إن لم تمارس التقیه من جانب المعصومین فکان الخطر فی دوله الشیعه. و لذلک یمکن جعل روایات مرتبطه بالأحکام الفقهیه فی شئون الحاکم، لا الروایات المخالفه للرأی المشهور و الموافقه لرأی أهل السنه.

کلید واژه: کلیدواژه فارسی: تقیه، معصوم، حکومت، تشیع، بیان احکام (کلیدواژه عربی: التقیه، المعصوم (ص)، الدوله، التشیع، بیان الأحکام)