ارزیابی مواجهه راهبران مترو با ارتعاش تمام بدن بر اساس روش?های پایه و VDV استاندارد ISO 2631-1

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی مواجهه راهبران مترو با ارتعاش تمام بدن بر اساس روش?های پایه و VDV استاندارد ISO 2631-1 دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی مواجهه راهبران مترو با ارتعاش تمام بدن بر اساس روش?های پایه و VDV استاندارد ISO 2631-1  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی مواجهه راهبران مترو با ارتعاش تمام بدن بر اساس روش?های پایه و VDV استاندارد ISO 2631-1،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی مواجهه راهبران مترو با ارتعاش تمام بدن بر اساس روش?های پایه و VDV استاندارد ISO 2631-1 :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بهداشت و ایمنی کار

تعداد صفحات :۱۶

مقدمه: ارتعاش تمام بدن زمانی اتفاق می افتد که انسان روی سطحی که در حال لرزش است قرار می گیرد و ارتعاش بر قسمتی از بدن که از محل تماس دور است اثر می گذارد. تا به امروز اثرات بهداشتی متعددی ازجمله کمردرد، درد عصب سیاتیک، عوارض گوارشی، مشکلات دستگاه تناسلی و آسیب شنوایی در ارتباط با ارتعاش تمام بدن گزارش شده است. در این مطالعه حدود ۲۰۰۰ دقیقه اندازه گیری ارتعاش بر روی ۲۳ قطار در ۴ خط فعال مترو تهران جهت تعیین میزان مواجهه با ارتعاش تمام بدن راهبران قطارها انجام شد. روش کار: برای اندازه گیری ارتعاش تمام بدن، از دستگاه ارتعاش سنج و آنالیزور SVAN 958 ساخت کمپانی Svantek استفاده شد و بر طبق استاندارد ISO 2631-1 میزان شتاب r.m.s وزنی – فرکانسی برای هر محور، ترکیب محورها، فاکتور قله، VDV و نسبت های مطرح در استاندارد جهت تعیین نوع معیار ارزیابی، اندازه گیری و محاسبه شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که مواجهه همه راهبران با ارتعاش طبق روش پایه از حد پایین ناحیه احتیاط راهنمای بهداشتی (<m/s2 0.45)، کمتر و طبق روش ارزیابی با استفاده از مقدار دوز ارتعاشی، VDV، تعداد ۱۲ نمونه بالاتر از حد پایین ناحیه احتیاط راهنمای بهداشتی (<8.5 m/s1.75)، و فقط ۱۱ مورد در محدوده پایین تر از مقدار مذکور قرار گرفتند. نتیجه گیری: بررسی نتایج به دست آمده با استفاده از روش های پایه و مقدار دوز ارتعاشی، میزان مواجهه متفاوتی را در دو روش بیان می کند که در روش VDV میزان ریسک پیش بینی شده بسیار بیشتر از روش پایه ارزیابی ارتعاش است که این موضوع می تواند مدعایی بر این واقعیت باشد که برخی از شاخصهای ارایه شده، بیانگر محدوده ای ایمن در ارزیابی ارتعاش انسانی نیستند.

کلید واژه: ارزیابی ارتعاش، ارتعاش تمام بدن، VDV، ارتعاش راهبران مترو، مترو تهران