بررسی تظاهرات بالینی و نتایج درمانی موکورمایکوزیس رینواوربیتوسربرال در دو مرکز ارجاعی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تظاهرات بالینی و نتایج درمانی موکورمایکوزیس رینواوربیتوسربرال در دو مرکز ارجاعی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تظاهرات بالینی و نتایج درمانی موکورمایکوزیس رینواوربیتوسربرال در دو مرکز ارجاعی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تظاهرات بالینی و نتایج درمانی موکورمایکوزیس رینواوربیتوسربرال در دو مرکز ارجاعی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تظاهرات بالینی و نتایج درمانی موکورمایکوزیس رینواوربیتوسربرال در دو مرکز ارجاعی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۸

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی تظاهرات مختلف بالینی و نتایج درمانی بیماری موکورمایکوزیس رینواوربیتوسربرال بود.روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی – مقطعی در بیماران مبتلا به موکورمایکوزیس انجام شد. تمامی بیماران مراجعه کننده در طی سال های ۱۳۷۷ تا خرداد ۱۳۹۱ در صورتی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند انتخاب شدند. علایم بالینی و عوامل مساعدکننده و پارامترهای دموگرافیک، روش تشخیص، برنامه درمانی، میزان بقا، فاکتورهای مرتبط با پیامد بیماران و دوز کلی آمفوتریسین B بیماران بررسی شد.یافته ها: از ۱۲۳ بیمار مورد مطالعه، ۹۲ بیمار قطعی، یک مورد احتمالی و ۳۰ مورد ممکن بود. از ۹۲ بیمار با تشخیص قطعی موکورمایکوزیس ۵۲% مرد و ۴۸% زن بودند. %۴۲.۴ دیابت، ۳۸% نقص ایمنی، %۴۱.۳ تب، %۵۴.۳ زخم بینی و نکروز کام، %۵۹.۷ علایم چشمی، %۵۵.۴ سردرد، %۲۸.۲ علایم سیستم عصبی مرکزی و %۵۳.۲ علایمFacial داشتند. زمان متوسط شروع درمان از علایم ۸.۲±۸.۶ روز بود و در %۷۰.۵ بیماران از آمفوتریسین B و جراحی، هر دو استفاده شد. متوسط تعداد جراحی ها ۱.۸±۱.۵ بود. در پی گیری بقای شش ماهه به طور متوسط بقای روزانه ۶۰.۳±۸۳ روز بود و در کل %۳۲.۷ از بیماران زنده ماندند.نتیجه گیری: دیابت و بعد از آن نقص ایمنی به عنوان شایع ترین عوامل مساعدکننده بودند. در رابطه با تاثیر سن و عوامل مساعد کننده و عوارض دارویی بر بقا هیچ تفاوت معناداری از نظر آماری وجود نداشت. الگوی درگیری تصویربرداری بر مرگ بیمارستانی موثر بود. دوز توتال آمفوتریسین B بر بقای بیماران تاثیر دارد. برنامه درمانی و تعداد عمل جراحی با بقا رابطه داشت.

کلید واژه: موکورمایکوزیس، رینواوربیتوسربرال، آمفوتریسین B