مقاله اثر هیپوگلیسمیک چهار عصاره گیاهی موثر بر آلفاگلوکوزیداز در موش سالم و دیابتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر هیپوگلیسمیک چهار عصاره گیاهی موثر بر آلفاگلوکوزیداز در موش سالم و دیابتی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر هیپوگلیسمیک چهار عصاره گیاهی موثر بر آلفاگلوکوزیداز در موش سالم و دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر هیپوگلیسمیک چهار عصاره گیاهی موثر بر آلفاگلوکوزیداز در موش سالم و دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر هیپوگلیسمیک چهار عصاره گیاهی موثر بر آلفاگلوکوزیداز در موش سالم و دیابتی :

مقاله اثر هیپوگلیسمیک چهار عصاره گیاهی موثر بر آلفاگلوکوزیداز در موش سالم و دیابتی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۷ در مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان از صفحه ۳۵ تا ۴۴ منتشر شده است.
نام: اثر هیپوگلیسمیک چهار عصاره گیاهی موثر بر آلفاگلوکوزیداز در موش سالم و دیابتی
این مقاله دارای ۱۰ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله دیابت
مقاله آلفاگلیکوزیداز
مقاله آویشن شیرازی
مقاله گال مازو
مقاله پوست پسته
مقاله برگ مورد

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: دیابت ملیتوس به گروهی از اختلالات متابولیکی کربوهیدرات ها اطلاق می شود که در آنها گلوکز کمتر مصرف می شود و ایجاد هیپرگلیسمی می کند. هیپرگلیسمی پس از غذا عامل اصلی اختلالات دیابت نوع II می باشد. یکی از راه های اصلی کنترل قند خون پس از غذا استفاده از مهارکننده های آلفاگلوکوزیداز مانند آکاربوز است که با مهار این آنزیم در روده مانع تولید مونوساکاریدها از دی ساکاریدها و جذب آنها می شود.
روش: عصاره های مورد، آویشن شیرازی، مازو و پسته که در مطالعه قبلی اثر مهارکنندگی شدیدی (بیش از ۹۰%) بر آنزیم آلفاگلوکوزیداز نشان داده بودند به روش خیساندن (پرکولاسیون) تهیه شدند. از عصاره حاصل به میزان mg/kg 1000 همراه با g/kg2 مالتوز به صورت داخل معدی به موش های سالم و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین تجویزشد. قند خون در زمان های صفر ۳۰، ۶۰ و ۱۲۰ دقیقه پس ازتجویز با استفاده از گلوکومتر تعیین شد.
یافته ها: مطالعه حاضر نشان داد که عصاره های آبی آویشن شیرازی و مازو تاثیر شدیدی در کاهش قند خون در موش های دیابتی دارند (۰۰۰۱/۰ (P<ولی این عصاره ها تاثیری بر کاهش قند خون پس از غذا در موش های سالم نداشتند (۰۵/0P>) میزان قند خون تا ۳۰ دقیقه پس از تجویز مالتوز در این گروه بالا بود. عصاره پوست پسته نه در موش های سالم و نه دیابتی اثری بر کاهش قند خون پس از غذا نشان نداد. عصاره مورد نیز تاثیر ناچیزی بر کاهش قند خون پس از غذا هم در موش سالم وهم دیابتی از خود نشان داد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج احتمال می رود که بتوان عصاره های مازو و آویشن شیرازی را برای کنترل قند خون پس از غذا در دیابتی هایی که رژیم غذایی کنترل نشده دارند، بکار برد که البته مطالعات بیشتری را می طلبد.