سازگاری های هورمونی به تمرینات استقامتی در مقایسه با تمرینات مقاومتی در زنان چاق یائسه: یک کارآزمایی بالینی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 سازگاری های هورمونی به تمرینات استقامتی در مقایسه با تمرینات مقاومتی در زنان چاق یائسه: یک کارآزمایی بالینی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد سازگاری های هورمونی به تمرینات استقامتی در مقایسه با تمرینات مقاومتی در زنان چاق یائسه: یک کارآزمایی بالینی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی سازگاری های هورمونی به تمرینات استقامتی در مقایسه با تمرینات مقاومتی در زنان چاق یائسه: یک کارآزمایی بالینی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن سازگاری های هورمونی به تمرینات استقامتی در مقایسه با تمرینات مقاومتی در زنان چاق یائسه: یک کارآزمایی بالینی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

تعداد صفحات :۱۷

زمینه و هدف: لپتین و آدیپونکتین از جمله آدیپوسایتوکاین های مترشحه از بافت چربی هستند که در پاتوژنز چاقی و اختلالات همراه با آن نقش دارند. پژوهش حاضر تاثیر تمرینات استقامتی و مقاومتی را بر سطح سرمی لپتین، آدیپونکتین و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) در زنان چاق یائسه غیر فعال مورد مطالعه قرار داده است.روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده از نوع کاربردی با روش نیمه تجربی بود. بدین منظور ۲۴ زن چاق (شاخص توده بدنی ۳۰.۵۳£ کیلوگرم بر مجذور متر) یائسه غیر فعال (میانگین سنی ۵۲.۲۵±۳ سال) به صورت تصادفی در سه گروه استقامتی، مقاومتی و شاهد در ۱۰ هفته تمرینات مقاومتی (۶۰-۴۰% یک تکرار بیشینه) و استقامتی شنا (۶۰-۴۰% ضربان قلب بیشینه)، سه جلسه در هفته شرکت کردند. شاخص های آنتروپومتریک، سطوح لپتین و آدیپونکتین و HOMA-IR قبل و بعد از اجرای تمرینات اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تی زوجی، آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری P<0.05 انجام گرفت.یافته ها: اجرای تمرینات استقامتی ضمن کاهش معنی دار لپتین پلاسما (%۱۰.۴۴، P=0.012)، HOMA-IR (%25.44، P=0.002) و بهبود کلیه شاخص های جسمانی مورد بررسی، با افزایش معنی دار سطوح آدیپونکتین (%۴۵.۶۱، P=0.015) پلاسما همراه بود. ولی در گروه تمرینات مقاومتی تغییر معنی داری در هیچ یک از فاکتورهای خونی و آنتروپومتریک مشاهده نگردید (P>0.05). بنابر نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین تغییرات غلظت سرمی آدپیو نکتین با تغییرات نسبت محیط کمر به لگن (P=0.23) و محیط کمر (P=0.026) در گروه استقامتی و با تغییرات HOMA-IR پس از تمرینات مقاوتی (P=0.004) رابطه معنی داری برقرار بود.نتیجه گیری: تمرینات استقامتی در مقایسه با تمرینات مقاومتی در تعدیل غلظت لپتین و آدیپونکتین و نیمرخ متابولیکی در زنان چاق یائسه غیر فعال موثر تر است.

کلید واژه: آدیپونکتین، تمرین مقاومتی، چاقی، لپتین، یائسگی