مقاله مقایسه روش های درمانی اسپلنکتومی و کلادریبین در مبتلایان به لوسمی سلول مویی: مطالعه کلینیکی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه روش های درمانی اسپلنکتومی و کلادریبین در مبتلایان به لوسمی سلول مویی: مطالعه کلینیکی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه روش های درمانی اسپلنکتومی و کلادریبین در مبتلایان به لوسمی سلول مویی: مطالعه کلینیکی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه روش های درمانی اسپلنکتومی و کلادریبین در مبتلایان به لوسمی سلول مویی: مطالعه کلینیکی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه روش های درمانی اسپلنکتومی و کلادریبین در مبتلایان به لوسمی سلول مویی: مطالعه کلینیکی :

مقاله مقایسه روش های درمانی اسپلنکتومی و کلادریبین در مبتلایان به لوسمی سلول مویی: مطالعه کلینیکی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در آبان ۱۳۸۸ در مجله دانشکده پزشکی از صفحه ۵۴۹ تا ۵۵۵ منتشر شده است.
نام: مقایسه روش های درمانی اسپلنکتومی و کلادریبین در مبتلایان به لوسمی سلول مویی: مطالعه کلینیکی
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله لوسمی سلول مویی
مقاله کلادریبین
مقاله اسپلنکتومی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: برای سال های متمادی اسپلنکتومی درمان استاندارد لوسمی سلول مویی محسوب می شد اما امروزه روش های درمانی موثرتر مانند آنالوگ های پورین جایگزین اسپلنکتومی شده اند. هدف از انجام این مطالعه مقایسه دو روش درمانی تزریق کلادریبین و اسپلنکتومی با یکدیگر و بررسی ویژگی های بالینی و آزمایشگاهی بیماران ایرانی مبتلا در زمان تشخیص بود.
روش بررسی: ۵۰ بیمار با تشخیص لوسمی سلول مویی وارد مطالعه حاضر شدند. سن متوسط بیماران ۵۰ سال (۳۰ تا ۷۱ سال) و نسبت مرد به زن سه به یک بود. پس از تشخیص، بیماران با دو روش تحت درمان قرار گرفتند، ۲۰ نفر (%۴۰) از بیماران فقط طحال برداری شدند. ۱۲ نفر (%۲۴) با کلادریبین تحت درمان قرار گرفتند. ۱۸ نفر (%۳۶) باقیمانده بیماران نیز تحت درمان توام طحال برداری و کلادریبین قرار گرفتند.
یافته ها: ۴۹ نفر (%۹۸) از بیماران مبتلا اسپلنومگالی و متعاقب آن ۴۰ نفر (%۸۰) دچار ضعف و خستگی زودرس بودند. شایع ترین یافته آزمایشگاهی لوکوپنی (۴۸ نفر، %۹۶) و پس از آن کم خونی (۴۰ نفر،%۸۰) بود. پاسخ کامل به کلادریبین در ۲۶ بیمار (%۸۶۶) و پس از طحال برداری در ۲۱ بیمار (%۵۶) مشاهده گردید (p=0.005) OR=5.26 CI:(18.03, 1.53) در طول ۵۰ ماه پی گیری ۱۱ نفر (%۲۸۳۸) از بیماران طحال برداری شده و سه نفر (%۱۰) از بیمارانی که کلادریبین دریافت کردند دچار عود بیماری شدند CI: (0.07, 1.08) OR=0.27 (p=0.055).
نتیجه گیری: داروی کلادریبین پس از یک دروه تزریق هفت روزه پاسخ کامل با ماندگاری طولانی و میزان عود پایین در اکثر بیماران ایجاد می کند. این دارو باید به عنوان داروی خط اول در تمام بیماران مبتلا به لوسمی سلول مویی مورد استفاده قرار گیرد.