مقاله درمان های با حداقل تهاجم در کیست کاذب پانکراس: گزارش موردی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله درمان های با حداقل تهاجم در کیست کاذب پانکراس: گزارش موردی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله درمان های با حداقل تهاجم در کیست کاذب پانکراس: گزارش موردی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله درمان های با حداقل تهاجم در کیست کاذب پانکراس: گزارش موردی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله درمان های با حداقل تهاجم در کیست کاذب پانکراس: گزارش موردی :

مقاله درمان های با حداقل تهاجم در کیست کاذب پانکراس: گزارش موردی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در شهریور ۱۳۸۸ در مجله دانشکده پزشکی از صفحه ۴۵۰ تا ۴۵۶ منتشر شده است.
نام: درمان های با حداقل تهاجم در کیست کاذب پانکراس: گزارش موردی
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله کیست کاذب
مقاله پانکراتیت
مقاله درناژ اندوسکوپیک
مقاله درناژ ترانس انتریک
مقاله درناژ ترانس پاپیلاری و رویکرد باحداقل تهاجم

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: با اهمیت روز افزون دوره بعد از جراحی، در حال حاضر رویکرد اندوسکوپیک با حداقل تهاجم در درمان کیست های کاذب پانکراس جایگاه ویژه ای پیدا کرده است ولی انتخاب بیمار و روش انتخابی هنوز به خوبی روشن نشده است. همچنان جراحی استاندارد طلایی درمان کیست کاذب پانکراس محسوب می شود. عوارض کم بعد عمل و دوره بعد از عمل کوتاه، آندوسکوپی تهاجمی را در دهه گذشته به خط اول درمانی کیست های کاذب بدل کرده است.
روش بررسی: در این مقاله یک بیمار مبتلا به کیست کاذب در زمینه پانکراتیت حاد معرفی می شود، که به دلیل عدم پاسخ به درمان های نگهدارنده، قبل از هفته ششم با آندوسکوپی تهاجمی درمان می شود. سپس با مروری بر مقالات اخیر، مدیریت درمانی کیست کاذب و عملکرد درمانی بیمار فوق را بررسی می نماییم.
یافته ها: پسر ۱۶ ساله ای با سابقه دو نوبت پانکراتیت حاد به دلیل درد شکمی، تهوع و استفراغ مراجعه می کند. هیپرامیلازمی، آسیت و کیست کاذب در بررسی اولیه مشخص شد. علی رغم درمان نگهدارنده بعد از چهارمین هفته به دلیل پیشرفت علایم بالینی پانکراتیکوگرافی آندوسکوپیک رتروگرید (ERCP) و تعبیه استنت ۷ Fr ترانس پاپیلاری انجام می شود.
نتیجه گیری: رویکرد اندوسکوپیک برای درمان کیست کاذب و عوارض آن خط اول درمان می باشد. در عوارض درمان اندوسکوپی و موارد عدم پاسخ به درمان جراحی در خط دوم درمان قرار می گیرد. نکته قابل توجه، ضرورت تجربه کافی برای اقدام به رویکرد اندوسکوپیک، به خصوص برای روش های ترانس انتریک، می باشد، در غیر اینصورت جراحی گزینه مطمئن تری است. مطالعات بیشتری برای روش های اندوسکوپی ترکیبی مورد نیاز است.