مقاله اثر مکمل اسیدلینولئیک مزدوج بر آپوپروتئین B و مالون دی آلدئید در بیماران دیابت نوع ۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر مکمل اسیدلینولئیک مزدوج بر آپوپروتئین B و مالون دی آلدئید در بیماران دیابت نوع ۲ دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر مکمل اسیدلینولئیک مزدوج بر آپوپروتئین B و مالون دی آلدئید در بیماران دیابت نوع ۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر مکمل اسیدلینولئیک مزدوج بر آپوپروتئین B و مالون دی آلدئید در بیماران دیابت نوع ۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر مکمل اسیدلینولئیک مزدوج بر آپوپروتئین B و مالون دی آلدئید در بیماران دیابت نوع ۲ :

مقاله اثر مکمل اسیدلینولئیک مزدوج بر آپوپروتئین B و مالون دی آلدئید در بیماران دیابت نوع ۲ که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در آبان ۱۳۸۸ در مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران از صفحه ۳۷۷ تا ۳۸۳ منتشر شده است.
نام: اثر مکمل اسیدلینولئیک مزدوج بر آپوپروتئین B و مالون دی آلدئید در بیماران دیابت نوع ۲
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله اسید لینولئیک مزدوج
مقاله دیابت نوع ۲
مقاله آپو B100
مقاله مالون دی آلدئید
مقاله فشار خون

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: برخی مطالعه های حیوانی نشان داده اند که مکمل یاری یا اسیدلینولئیک مزدوج (CLA) بر چربی های خون به عنوان عامل خطرساز بیماری های قلبی – عروقی در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، اثر مطلوب درمانی دارد. با این حال، یافته های مطالعه های انسانی بر عوامل خطرساز دیابت مشخص نیست. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر مصرف مکمل CLA بر فشار خون سیستولی و دیاستولی، سطح سرمی چربی های خون، آپوپروتئین B100 و مالون دی آلدئید بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ دارای اضافه وزن انجام گرفت.
مواد و روش ها: افراد مورد بررسی در این مطالعه ۳۹ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ با نمایه توده بدن ۲۵ تا ۳۰ کیلوگرم بر مترمربع بودند که از داروی متفورمین برای کنترل قند خون استفاده می کردند. افراد مذکور بر اساس سن، جنس و نمایه توده بدن به طور تصادفی در دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمون روزانه ۳ گرم کپسول حاوی اسیدلینولئیک مزدوج و گروه شاهد معادل آن کپسول دارونما (روغن سویا) به مدت ۸ هفته دریافت نمودند. در ابتدا و انتهای دوره از هر دو گروه پس از ناشتایی ۱۲ ساعته خون گیری به عمل آمد و غلظت سرمی تری گلیسرید، کلسترول تام،LDL-C و HDL-C، MDA و آپو B100 اندازه گیری شد. هم چنین، در ابتدا و انتهای مطالعه فشار خون سیستولی و دیاستولی بیماران اندازه گیری شد.
یافته ها: تفاوت آماری معنی داری در تغییرات سطح سرمی تری گلیسرید، کلسترول تام،LDL-C و HDL-C،MDA و آپو B100 بین دو گروه از ابتدا تا انتهای مطالعه دیده نشد. تغییرات فشار خون سیستولی و دیاستولی نیز بین دو گروه معنی دار نبود.
نتیجه گیری: تجویز کوتاه مدت روزانه ۳ گرم مکمل CLA در افراد دیابتی نوع ۲ ممکن است نتواند باعث بهبود فشار خون، میزان چربی های خون، آپو B100 و MDA شود.