مقایسه اثرات شدت های مختلف دویدن بر غلظت های پلاسمایی گلوکز و انسولین در افرادی با دو رده چاقی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثرات شدت های مختلف دویدن بر غلظت های پلاسمایی گلوکز و انسولین در افرادی با دو رده چاقی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثرات شدت های مختلف دویدن بر غلظت های پلاسمایی گلوکز و انسولین در افرادی با دو رده چاقی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثرات شدت های مختلف دویدن بر غلظت های پلاسمایی گلوکز و انسولین در افرادی با دو رده چاقی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثرات شدت های مختلف دویدن بر غلظت های پلاسمایی گلوکز و انسولین در افرادی با دو رده چاقی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فصلنامه دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (اسرار)

تعداد صفحات :۱۷

زمینه و هدف: با توجه به رابطه بین چاقی و دیابت نوع دو و نبود اطلاعات در خصوص ارزیابی واکنش های گلوکز و انسولین افراد چاق به شدت های مختلف فعالیت ورزشی، تحقیق حاضر با طرح مقطعی اثرات فعالیت ورزشی متناوب با شدت های مختلف را روی غلظت های گلوکز و انسولین در دانشجویان کم تحرک مرد از دانشگاه صنعتی شریف با دو رده چاقی مورد آزمون قرار می دهد.مواد و روش ها: شش مرد چاق رده یک و پنچ مرد چاق رده دو با شدت های فزاینده ۵۰%، ۶۰%، ۷۰% و ۸۰% حداکثر اکسیژن مصرفی به ترتیب به مدت ۱۰، ۱۰، ۵ و ۲ دقیقه روی نوارگردان دویدند. نمونه های خون قبل و هنگام فعالیت ورزشی و در دقایق ۳۰، ۶۰ و ۱۲۰ در دوره بازیافت جمع آوری شد. آزمون های تجزیه تحلیل واریانس دو عامله اندازه گیری های مکرر، تی مستقل و تی زوجی برای تعیین اختلافات درون گروهی و بین گروهی مورد استفاده قرار گرفتند. معنی داری آماری در سطح ۵% پذیرفته شد.یافته ها: غلظت پلاسمایی گلوکز دو گروه نسبت به مقادیر استراحتی، تا ۷۰% بدون تغییر و در ۸۰% افزایش یافت. ولی، تفاوت معنی داری در دوره بازیافت مشاهده نشد. غلطت پلاسمایی انسولین دو گروه تا قبل از ۶۰% کاهش و بعد از آن افزایش یافت و در ۸۰% با مقادیر استراحتی اختلاف معنی داری داشت؛ که فقط تا نیم ساعت بعد از قطع فعالیت ورزشی معنی دار ماند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثرات یکسان دویدن با شدت ۸۰% حداکثر اکسیژن مصرفی در افزایش غلظت های پلاسمایی گلوکز و انسولین در هر دو رده چاقی، انجام تحقیقی روی بیماران دیابتی نوع دوم می تواند به یافتن راه کاری مناسب برای پیشگیری و درمان موثرتر کمک نماید.

کلید واژه: گلوکز، انسولین، دویدن، چاقی