بررسی نتایج و عوارض روش های باسینی، لیختن اشتاین و باسینی به همراه تعبیه مش در ترمیم فتق اینگوینال در بیمارستان شهدا تجریش تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی نتایج و عوارض روش های باسینی، لیختن اشتاین و باسینی به همراه تعبیه مش در ترمیم فتق اینگوینال در بیمارستان شهدا تجریش تهران دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی نتایج و عوارض روش های باسینی، لیختن اشتاین و باسینی به همراه تعبیه مش در ترمیم فتق اینگوینال در بیمارستان شهدا تجریش تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی نتایج و عوارض روش های باسینی، لیختن اشتاین و باسینی به همراه تعبیه مش در ترمیم فتق اینگوینال در بیمارستان شهدا تجریش تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی نتایج و عوارض روش های باسینی، لیختن اشتاین و باسینی به همراه تعبیه مش در ترمیم فتق اینگوینال در بیمارستان شهدا تجریش تهران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : نشریه جراحی ایران

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: فتق اینگوینال از شایعترین بیماری هایی است که یک جراح در طول دوران طبابت خود با آن مواجه می شود. روش های متعددی برای ترمیم فتق اینگوینال به کار می روند، با این حال هیچ یک از این روش ها تا کنون به عنوان روش ارجح و برتر معرفی نشده اند. در این مطالعه ما به بررسی و مقایسه عود و عوارض روش های لیختن اشتاین و باسینی و نیز روش باسینی به همراه تعبیه مش در ترمیم فتق اینگوینال پرداخته ایم.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تحلیلی آینده نگر انجام شده است. ۲۴۶ بیمار که به دلیل فتق اینگوینال به بیمارستان شهداء تجریش مراجعه کرده بودند به صورت اتفاقی به سه گروه تقسیم شدند. فتق های دوطرفه یا عودکرده از مطالعه خارج شدند. ۲۵ بیمار نیز با توجه به عدم امکان پیگیری از تحقیق خارج گردیدند. نهایتا ۷۸ بیمار به روش باسینی، ۷۰ بیمار به روش باسینی به همراه تعبیه مش و ۷۳ بیمار نیز به روش لیختن اشتاین عمل شدند و به مدت ۱۲ ماه از نظر ایجاد عوارض و نیز عود فتق تحت پیگیری قرار گرفتند. برای متغیرهای کیفی فراوانی و درصد و برای متغیرهای کمی میانگین و انحراف معیار محاسبه شد. برای آزمون فرضیات از آزمون Chi square و T test وOne Way Onova استفاده گردید. در این مطالعه p<0.05 معنی دار در نظر گرفته شده است.یافته ها: در ۲۴ ساعت اول پس از جراحی بین سه گروه مورد مطالعه از نظر میزان درد تفاوت معنی دار وجود نداشت، اما یک ماه پس از جراحی میزان درد در گروه باسینی به همراه مش واضحا بیشتر از دو گروه دیگر بود که این تفاوت ۳ ماه و ۱۲ ماه پس از جراحی نیز باقی مانده بود. همچنین میزان درد در گروه باسینی یک ماه و سه ماه پس از جراحی از گروه لیختن اشتاین کمتر بود با این حال پس از گذشت ۱۲ ماه میزان درد بین دو گروه باسینی و لیختن اشتاین همسان شد. از نظر ایجاد هماتوم و سروما در محل جراحی و نیز اورکیت ایسکمیک تفاوتی بین سه گروه مورد مطالعه دیده نشد. میزان عود نیز در هر سه روش مشابه بود.نتیجه گیری: هر دو روش باسینی و لیختن اشتاین عوارض و نیز عود تقریبا یکسان دارند. با این حال با توجه به کم هزینه تر بودن باسینی، این روش ممکن است جهت ترمیم فتق اینگوینال درکشورهای کمتر توسعه یافته مناسب تر باشد. استفاده از روش باسینی به همراه تعبیه مش توسط پژوهشگر توصیه نمی گردد، چرا که درد مزمن بیشتری نسبت به سایر روش ها ایجاد کرده و میزان عود آن با سایر روش ها یکسان است، همچنین هزینه جراحی با این روش بیشتر می باشد.

کلید واژه: فتق اینگوینال، باسینی، لیختن اشتاین، مش، عوارض، عود