بررسی اثر ۸ هفته تمرینات ورزشی هوازی و ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر سطوح IL-6 سرم و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر ۸ هفته تمرینات ورزشی هوازی و ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر سطوح IL-6 سرم و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر ۸ هفته تمرینات ورزشی هوازی و ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر سطوح IL-6 سرم و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر ۸ هفته تمرینات ورزشی هوازی و ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر سطوح IL-6 سرم و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر ۸ هفته تمرینات ورزشی هوازی و ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر سطوح IL-6 سرم و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد

تعداد صفحات :۱۷

مقدمه: افزایش سطوح IL-6 سرم با پیشرفت دیابت نوع ۲ و افزایش مقاومت به انسولین مرتبط است. انجمن دیابت آمریکا و کالج پزشکی- ورزشی آمریکا توصیه کرده اند که برنامه توانبخشی برای بیماران دیابتی بهتر است ترکیبی از تمرینات هوازی و مقاومتی باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی ۸ هفته تمرین هوازی و ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر غلظت IL-6 و شاخص مقاومت انسولینی (HOMA-IR) در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ بود.روش بررسی: در این پژوهش ۲۴ نفر از مراجعه کنندگان به انجمن دیابت کرمانشاه به طور داوطلبانه به عنوان آزمودنی در این پژوهش شرکت کرده و به صورت تصادفی در سه گروه هوازی (۸ نفر)، ترکیبی (۸ نفر) و کنترل (۸ نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرینی گروه هوازی ۳ جلسه دویدن در هفته با شدت ۶۰ تا ۸۰ درصد ضربان قلب بیشینه به مدت ۸ هفته بود اما گروه ترکیبی در کنار دویدن به تمرینات مقاومتی با گروه های عضلانی عمده پرداختند. پیش و پس از مداخله، وزن، شاخص توده بدنی، گلوکز خون ناشتا، IL-6 سرم و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد.نتایج: ۸ هفته فعالیت ورزشی باعث کاهش معنی دار شاخص مقاومت انسولینی و گلوکز خون ناشتا در گروه هوازی و ترکیبی شد اما در گروه کنترل تغییر معنی داری مشاهده نشد. IL-6 سرم، وزن و BMI در هیچکدام از گروه ها تغییر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: انجام ۸ هفته فعالیت ورزشی هوازی یا ترکیبی با بهبود مقاومت به انسولین و گلوکز خون ناشتا، می تواند برای دیابتی های نوع ۲ سودمند باشد اما نمی تواند اثر معنی داری بر سطوح IL-6 سرم، وزن یا BMI در این گروه از بیماران داشته باشد.

کلید واژه: بیماران دیابتی، تمرین هوازی، تمرین ترکیبی، گلوکز خون ناشتا، سایتوکاین ها