مقاله تعیین فراوانی کچلی پا در شناگران استخرهای غرب تهران در سال ۱۳۸۶

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین فراوانی کچلی پا در شناگران استخرهای غرب تهران در سال ۱۳۸۶ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین فراوانی کچلی پا در شناگران استخرهای غرب تهران در سال ۱۳۸۶  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین فراوانی کچلی پا در شناگران استخرهای غرب تهران در سال ۱۳۸۶،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین فراوانی کچلی پا در شناگران استخرهای غرب تهران در سال ۱۳۸۶ :

مقاله تعیین فراوانی کچلی پا در شناگران استخرهای غرب تهران در سال ۱۳۸۶ که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۸ در علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران) از صفحه ۹۴ تا ۱۰۱ منتشر شده است.
نام: تعیین فراوانی کچلی پا در شناگران استخرهای غرب تهران در سال ۱۳۸۶
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله عفونت
مقاله کچلی پا
مقاله شنا

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: کچلی پا یکی از شایع ترین عفونت های قارچی در انسان می باشد. از آنجایی که احتمالا شرایط مرطوب باعث افزایش رشد قارچ می شود، نقش استخرهای شنا در ایجاد عفونت های درماتوفیتی پا بخوبی شناخته شده است. از آنجایی که استخرهای شنا از مهم ترین مکان ها برای شعله ور شدن علایم بالینی در موارد بدون علامت و نیز انتشار عفونت می باشند و با توجه به اینکه درمان کچلی پا مستلزم صرف زمان و هزینه قابل توجهی است، بهتر است که در پیشگیری از بروز آن تلاش شود. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی کچلی پا در شناگران استخرهای غرب تهران انجام شد و ضمنا با شناسایی افراد مبتلا و معرفی آن ها به مراکز درمانی، در جهت پیشگیری از بیماری نیز قدمی برداشته شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که از تیر تا آذر ماه سال ۱۳۸۶ انجام شد، با مراجعه به ۱۰ استخر که به شکل تصادفی از استخرهای غرب شهر تهران انتخاب شده بودند، پا و شکاف بین انگشتان هر دو پای ۲۵۰۰ شناگر ثابت این استخرها (شناگرانی که حداقل یک بار در هفته از این استخرها استفاده می کردند)، توسط متخصص پوست معاینه و از ضایعات مشکوک به کچلی پا نمونه گرفته شد و جهت تهیه اسمیر مستقیم و کشت به آزمایشگاه قارچ شناسی ارسال شد.
یافته ها: از ۲۵۰۰ شناگر معاینه شده (۱۸۵۰ نفر مرد و ۶۵۰ نفر زن)، با محدوده سنی ۷۰–۵ سال، ۱۶ نفر (%۰۶۴) شامل ۱۲ مورد شناگر مرد (%۰۶۵) و ۴ مورد شناگر زن (%۰۶۲)، کشت مثبت برای درماتوفیت داشتند. شایع ترین محدوده سنی ابتلا، ۵۵–۴۶ سال بود. شایع ترین درماتوفیت های مسوول، اپیدرموفیتون فلوکوزرم ۸ مورد (%۵۰)، تریکوفیتون منتاگروفیت (نوع بین انگشتی) ۴ مورد (%۲۵) و تریکوفیتون روبروم ۴ مورد (%۲۵) بودند. سایر ارگانیسم هایی که از ضایعات مشکوک نمونه برداری شده، در محیط کشت رشد کردند شامل کاندیدا، کورینه باکتریوم می نی تیسیموم، آسپرژیلوس نیجر، باکتری و ساپروفیت بودند.
نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، کچلی پا در شناگران شایع نبود.