مقاله اثر فنوباربیتال در پیشگیری از عود تشنج در مرحله حاد بیماری تب دار در کودکان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر فنوباربیتال در پیشگیری از عود تشنج در مرحله حاد بیماری تب دار در کودکان دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر فنوباربیتال در پیشگیری از عود تشنج در مرحله حاد بیماری تب دار در کودکان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر فنوباربیتال در پیشگیری از عود تشنج در مرحله حاد بیماری تب دار در کودکان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر فنوباربیتال در پیشگیری از عود تشنج در مرحله حاد بیماری تب دار در کودکان :

مقاله اثر فنوباربیتال در پیشگیری از عود تشنج در مرحله حاد بیماری تب دار در کودکان که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۸ در مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز از صفحه ۱۳ تا ۱۷ منتشر شده است.
نام: اثر فنوباربیتال در پیشگیری از عود تشنج در مرحله حاد بیماری تب دار در کودکان
این مقاله دارای ۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله تب
مقاله تشنج
مقاله فنوباربیتال
مقاله عودتشنج

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و اهداف: تب و تشنج شایعترین اختلال تشنجی دوران کودکی می باشد. تب و تشنج ساده به تشنج ناشی از تب که ژنرالیزه بوده وکمتر از ۱۵ دقیقه طول بکشد و در طی ۲۴ ساعت تکرار نشود، اطلاق می شود. متاسفانه %۱۵-۲۰ موارد تشنج در ۲۴ ساعت اول همان بیماری تب دار تکرار می شود. هدف از این مطالعه تعیین میزان تاثیر و سالم بودن فنوباربیتال تزریقی و خوراکی در پیشگیری از تکرار تشنج در مرحله حاد بیماری تب دار در کودکان با تب و تشنج ساده بود.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، کودکانی که از لحاظ عصبی سالم بوده و با تشخیص اولین حمله تب و تشنج ساده در بیمارستان کودکان بستری شدند در سه گروه، مورد ۱ (دریافت کننده فنوباربیتال عضلانی) و گروه مورد ۲ (دریافت کننده فنوباربیتال خوراکی) و گروه مقایسه (بدون فنوباربیتال) قرار گرفتند. برای گروه مورد ۱ (۵۳ نفر) در مرحله حاد بیماری تب دار ابتدا فنوباربیتال ۱۰ میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن (حداکثر تا ۲۰۰ میلی گرم) بولوز به طریقه عضلانی و برای گروه مورد ۲ (۵۴ نفر) فنوباربیتال به میزان ۱۵میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن (حداکثر تا ۳۰۰ میلی گرم) بولوز به طریقه خوراکی داده شد و در هر دو گروه مورد فنوباربیتال به میزان ۵ میلی گرم بازای هر کیلوگرم به طریقه خوراکی، ۱۲ ساعت بعد از تجویز دوز بولوز، تا فروکش کردن تب داده شد. گروه مقایسه (۵۹ نفر) فنوباربیتال دریافت نکردند. میزان تکرار تشنج در طی مرحله حاد بیماری تب دار در دو گروه با هم مقایسه شد. عوارض جانبی فنوباربیتال در گروه ها ارزیابی شد.
یافته ها: گروه های مورد و مقایسه از نظر متغیرهای سن، جنس، سابقه بستری نوزادی، علل ایجاد کننده تب، میزان تب، سابقه خانوادگی تب و تشنج و صرع همگن بوده و اختلاف معنی دار نداشتند. در ۱۱ کودک (%۱۸۶) گروه مقایسه، تشنج در طی مرحله حاد همان بیماری تب دار تکرار شد. در حالی که در گروه های مداخله ۳ مورد (%۲۸) شامل یک مورد (%۱۸) در گروه تزریق عضلانی و ۲ مورد (%۳۷) گروه فنوباربیتال خوراکی، تشنج تکرار شد. اختلاف بین گروه های مداخله با گروه مقایسه از نظر تکرار تشنج معنی دار بود (P=0.008). اختلاف معنی داری بین فنوباربیتال خوراکی و تزریقی در پیشگیری از تشنج وجود نداشت. سطح خونی فنوباربیتال، ۲ ساعت بعد از دوز بارگیری در هر دو گروه مورد (تجویز عضلانی و خوراکی) در محدوده درمانی بود و اختلاف میانگین سطوح سرمی بین دو گروه مداخله معنی دار نبود. عارضه جدی ناشی از فنوباربیتال در گروه های مورد مشاهده نشد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهند که تجویز فنوباربیتال در مرحله حاد بیماری تب دار در کودکان با تب و تشنج ساده از تکرار تشنج در طی مرحله حاد بیماری تب دار پیشگیری می کند.