مقایسه درمانگری مبتنی بر مهارت های حل مساله و مقابله با شناخت درمانگری مدیریت وزن در کاهش شاخص توده بدنی و بهبود سبک زندگی کارآمد وزن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه درمانگری مبتنی بر مهارت های حل مساله و مقابله با شناخت درمانگری مدیریت وزن در کاهش شاخص توده بدنی و بهبود سبک زندگی کارآمد وزن دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه درمانگری مبتنی بر مهارت های حل مساله و مقابله با شناخت درمانگری مدیریت وزن در کاهش شاخص توده بدنی و بهبود سبک زندگی کارآمد وزن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه درمانگری مبتنی بر مهارت های حل مساله و مقابله با شناخت درمانگری مدیریت وزن در کاهش شاخص توده بدنی و بهبود سبک زندگی کارآمد وزن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه درمانگری مبتنی بر مهارت های حل مساله و مقابله با شناخت درمانگری مدیریت وزن در کاهش شاخص توده بدنی و بهبود سبک زندگی کارآمد وزن :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : روانشناسی بالینی و شخصیت (دانشور رفتار)

تعداد صفحات :۱۶

داشتن سبک زندگی ناکارآمد، عادت های نادرست غذایی، فعالیت بدنی کم و بدکارکردی محیط فرهنگی-اجتماعی از عوامل موثر در افزایش شیوع اضافه وزن و چاقی هستند. لذا این پژوهش بر آن است تا کارآمدی دو روش درمانگری مبتنی بر مهارت های حل مساله و مقابله و شناخت درمانگری مدیریت وزن را در کاهش شاخص توده بدنی (BMI) و بهبود سبک زندگی کارآمد وزن (WEL) زنان دارای اضافه وزن و چاق مقایسه کند. بدین منظور ۳۴ آزمودنی با BMI>25 با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی درمانگری مبتنی بر مهارت های حل مساله و مقابله و شناخت درمانگری جایگزین شدند (هر گروه ۱۷ نفر). همه آزمودنی ها در شروع، پایان و ۱۲ هفته پس از پایان هر دوره درمانگری به گویه های پرسشنامه WEL پاسخ دادند و BMI آنها نیز اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نسخه شانزدهم نرم افزار آماری SPSS و با به کارگیری آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که دو مداخله به کاهش معنادار BMI آزمودنی ها منتهی شده اند (۰.۰۵>p)، اما میان دو مداخله در این زمینه تفاوت معناداری وجود نداشت (p<0.05) همچنین میان دو مداخله در بهبود سبک زندگی کارآمد وزن تفاوت معناداری مشاهده نشد (p>0.05) بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که بواسطه به کارگیری روش های خاص هر مداخله نظیر خود-نظارت گری، تصحیح افکار مخرب، مهارت های حل مساله و راهبردهای مقابله با سرنخ های محیطی و هیجانی به راه اندازنده خوردن، آزمودنی های دو گروه می توانند خود-مهارگری و مقاومت در برابر این محرک ها را افزایش داده و از این طریق به بهبود سبک زندگی کارآمد وزن و کاهش وزن خود کمک کنند.

کلید واژه: شناخت درمانگری، حل مساله و مقابله، شاخص توده بدنی، سبک زندگی کارآمد وزن