تاثیر مکمل دهی ال-کارنیتین بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات بعد از فعالیت مقاومتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر مکمل دهی ال-کارنیتین بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات بعد از فعالیت مقاومتی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر مکمل دهی ال-کارنیتین بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات بعد از فعالیت مقاومتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر مکمل دهی ال-کارنیتین بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات بعد از فعالیت مقاومتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر مکمل دهی ال-کارنیتین بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات بعد از فعالیت مقاومتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مکمل دهی ال-کارنیتین بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات بعد از فعالیت مقاومتی بود.مواد و روش ها: به این منظور، در یک طرح متقاطع، تصادفی و دو سو کور با اندازه گیری مکرر (یک هفته شست و شو)، ۱۰ مرد سالم و تمرین کرده (سن ۲.۰۰±۲۴.۰۳ سال، وزن ۵.۳۱±۷۲.۲۶ کیلوگرم و قد ۵.۰۲±۱۷۳.۹۰ سانتی متر)، روزانه دو گرم ال-کارنیتین یا دارونما را به مدت یک هفته مصرف، و سپس ۶ حرکت فعالیت مقاومتی را انجام دادند، هر حرکت در سه ست ۱۲ تکراری با شدت %۵۵ یک تکرار بیشینه اجرا شد، و فاصله استراحتی بین هر حرکت و هر ست ۶۰ ثانیه بود. گازهای تنفسی برای محاسبه اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات اندازه گیری شد. نمونه های خونی وریدی در زمان های قبل و بعد از مکمل دهی، بلافاصله بعد از فعالیت مقاومتی، یک ساعت ریکاوری و پس از ۲۴ ساعت ریکاوری برای اندازه گیری فاکتورهای ال – کارنیتین، گلوکز، اسید چرب آزاد غیر استرفیه شده، گلیسرول و انسولین گرفته شد.یافته ها: یافته های به دست آمده از بررسی حاضر نشان داد با مکمل ال – کارنیتین، غلظت ال – کارنیتین پلاسما ۱۴% افزایش پیدا نمود (P0.05)، اما در گروه دارونما تغییری مشاهده نشد. هم چنین، میزان اکسیداسیون کربوهیدرات با مکمل ال – کارنیتین بلافاصله بعد از فعالیت مقاومتی به صورت معنی داری در مقایسه با دارونما کمتر بود (P0.05). درحالی که، تفاوت معنی داری در هیچ یک از متغیرهای اندازه گیری شده دیگر طی مکمل دهی با ال-کارنیتین و دارونما مشاهده نشد (P>0.05).نتیجه گیری: به احتمال زیاد افزایش غلظت پلاسمایی انسولین طی مصرف مکمل و دارونما بلافاصله پس از فعالیت مقاومتی منجر به مهار اکسیداسیون چربی در پژوهش حاضر شده باشد.

کلید واژه: ال، کارنیتین، فعالیت مقاومتی، گلوکز، اسید چرب آزاد غیر استریفه شده، گلیسرول، انسولین