مقاله توانمندسازی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی استان چهارمحال و بختیاری در انجام پژوهش های کاربردی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله توانمندسازی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی استان چهارمحال و بختیاری در انجام پژوهش های کاربردی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله توانمندسازی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی استان چهارمحال و بختیاری در انجام پژوهش های کاربردی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله توانمندسازی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی استان چهارمحال و بختیاری در انجام پژوهش های کاربردی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله توانمندسازی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی استان چهارمحال و بختیاری در انجام پژوهش های کاربردی :

مقاله توانمندسازی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی استان چهارمحال و بختیاری در انجام پژوهش های کاربردی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۸ در مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد از صفحه ۴۲ تا ۴۸ منتشر شده است.
نام: توانمندسازی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی استان چهارمحال و بختیاری در انجام پژوهش های کاربردی
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله توانمند سازی
مقاله پزشکان عمومی
مقاله تحقیقات کاربردی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: خارج کردن پژوهش از مرز دانشکده ها و انحصار دانشگاهیان و گسترش آن در میان پزشکان، کارشناسان و کاردان ها همواره مورد دغدغه خاطر مدیران سلامت بوده است. این مطالعه با هدف توانمند سازی پزشکان در انجام تحقیقات کاربردی انجام گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی ۶۰ پزشک عمومی استخدام رسمی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی استان چهارمحال و بختیاری انتخاب شدند (۳۰ پزشک گروه شاهد ۳۰ پزشک گروه مورد). با شرکت دادن گروه مورد در کارگاه های آموزشی، پزشکان با نحوه شناسایی و تعیین اولویت های بهداشتی و درمانی و تدوین یک پروژه تحقیقاتی مداخله ای آشنا شدند. پس از بدست آوردن آمادگی لازم برای اجرای پروژه تدوین شده در بازگشت به محل کار خود با اجرای پروژه ها مجددا در کارگاه مرحله دوم شرکت نموده و ضمن ارایه نتایج پژوهش های انجام شده با نحوه نگارش مقاله علمی و سخنرانی و تهیه پوستر و انتشار نتایج آشنا شدند. قبل و پس از هر مرحله کارگاه از طریق پرسشنامه سنجش آگاهی هر دو گروه مورد و شاهد در مورد تدوین و اجرای پروژه تحقیقاتی (مرحله اول) و نحوه نگارش مقاله علمی تهیه پوستر و سخنرانی (در مرحله دوم) صورت گرفت. پس از اجرای طرح های فوق عملکرد دو گروه به کمک آزمون های مستقل و زوجی با همدیگر مقایسه گردید.
یافته ها: میانگین نمره آگاهی گروه مورد قبل و بعد از مداخله در مورد تدوین و اجرای پروژه تحقیقاتی به ترتیب ۰۲۴±۶۲۳ و ۲۳۵±۱۲۹۷ بود (P<0.05). از نظر عملکرد پس از مداخله پزشکان عمومی مشارکت کننده در طرح در ۱۶ طرح تحقیقاتی کاربردی به عنوان مجری اصلی و در بیش از ۷۰ طرح تحقیقاتی کاربردی به عنوان همکار اصلی طرح مشارکت داشته اند در صورتی که عملکرد پزشکان گروه شاهد هیچ تغییری نسبت به قبل از مداخلات نداشتند.
نتیجه گیری: اجرای مداوم این پروژه می تواند فرهنگ پژوهش های کاربردی و جامعه نگر را در کشور تعمیم بخشد و یک تمرین عملی برای تبدیل مشکلات بهداشتی و درمانی به موضوعات قابل پژوهش باشد.