اثر عصاره آبی – الکلی بخش های هوایی گیاه اسطوخودوس بر اکتساب و بیان تحمل و وابستگی به مورفین در موش کوچک آزمایشگاهی نر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر عصاره آبی – الکلی بخش های هوایی گیاه اسطوخودوس بر اکتساب و بیان تحمل و وابستگی به مورفین در موش کوچک آزمایشگاهی نر دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر عصاره آبی – الکلی بخش های هوایی گیاه اسطوخودوس بر اکتساب و بیان تحمل و وابستگی به مورفین در موش کوچک آزمایشگاهی نر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر عصاره آبی – الکلی بخش های هوایی گیاه اسطوخودوس بر اکتساب و بیان تحمل و وابستگی به مورفین در موش کوچک آزمایشگاهی نر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر عصاره آبی – الکلی بخش های هوایی گیاه اسطوخودوس بر اکتساب و بیان تحمل و وابستگی به مورفین در موش کوچک آزمایشگاهی نر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دانشور

تعداد صفحات :۱۶

مقدمه و هدف: تحمل و وابستگی دو مشکل عمده مصرف مزمن اوپیوئیدها هستند. مصرف طولانی مدت اسطوخودوس در بیماری های اعصاب مانند صرع و مالیخولیا در طب سنتی ایران توصیه شده است. با توجه به مفید بودن داروهای ضدصرع در درمان وابستگی به مورفین و آثار ضدصرعی اسطوخودوس، در مطالعه حاضر، اثر اسطوخودوس بر اکتساب و بیان تحمل و وابستگی به مورفین بررسی و با متادون مقایسه شده است.مواد و روش ها: مورفین به صورت تک دوز یا مزمن به صورت پلکانی طی هفت روز، دو بار در هر روز تزریق می شد به غیراز روز هشتم که یک بار در روز تزریق شد. به صورت حاد یا مزمن با سالین، اسطوخودوس ۲۰۰، ۴۰۰، متادون ۵ و ترکیب متادون و اسطوخودوس ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم، ۶۰ دقیقه پیش از تجویز مورفین انجام شد. تحمل به مورفین با سنجش زمان پس کشیدن دم از آب داغ قبل و بعد از آخرین دوز مورفین و وابستگی با شمارش تعداد پرش ها به دنبال تزریق نالوکسان (۵ mg/kg) بررسی شد. داروها با حجم ۰.۳ میلی لیتر به صورت داخل صفاقی تزریق شدند.نتایج: اسطوخودوس و متادون، اکتساب (و نه بیان) وابستگی و تحمل به مورفین را به طور معنی داری (P<0.05) کاهش دادند. مصرف مزمن اسطوخودوس و (نه متادون) وابستگی فیزیکی ناشی از مورفین تک دوز را نیز کاهش داد (P<0.05).نتیجه گیری: به نظرمی رسد اسطوخودوس بهتر از متادون می تواند میزان تحمل و وابستگی را در موش ها در شرایط تجویز مزمن کاهش دهد.

کلید واژه: اسطوخودوس، وابستگی و تحمل به مورفین، موش کوچک آزمایشگاهی، متادون