اثربخشی برنامه آموزشی بر دانش، نگرش، خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثربخشی برنامه آموزشی بر دانش، نگرش، خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثربخشی برنامه آموزشی بر دانش، نگرش، خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثربخشی برنامه آموزشی بر دانش، نگرش، خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثربخشی برنامه آموزشی بر دانش، نگرش، خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فصلنامه دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (اسرار)

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: بیماری قند، شایع ترین و مهمترین بیماری ناشی از اختلالات سوخت و ساز بدن است. آموزش های بهداشتی و روش های اصلاحی و رفتاری مناسب از موثرترین و باصرفه ترین راه های پیشگیری و کنترل دیابت می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش اصلاح رفتار بر دانش، نگرش، خودمراقبتی و کیفیت زندگی سبک زندگی در بیماران دیابتی نوع دو می باشد.مواد و روش ها: روش پژوهش آزمایشی بوده که با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه شاهد انجام گرفت. از بین افراد دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مرکز بهداشت بجنورد، ۴۰ نفر متناسب با معیارهای مورد نظر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) انتساب داده شدند. پرسشنامه ای ۵ بخشی برای تعیین اطلاعات دموگرافیک و سنجش دانش (ساخته غضنفری با پایایی ۰.۸۴)، نگرش (ساخته غضنفری با پایایی ۰.۸۱)، خودمراقبتی (ساخته غضنفری با پایایی ۰.۹۱) و کیفیت زندگی (SF-20 با پایایی ۰.۷۹) در دو مرحله اجرا گردید. روایی پرسشنامه ها نیز مورد تایید متخصصان بوده است. برنامه آموزشی مبتنی بر اصلاح عادت ها و روش های غذایی در پنج جلسه ۳۰ دقیقه ای انجام شد. با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 18داده ها تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سن افراد ۵۲.۱۷±۷.۵۸ بود. نتایج نشان داد مداخله آموزشی بر دانش افراد مورد مطالعه (p=0.083) اثر معناداری نداشته است. اما در متغیرهای نگرش نسبت به بیماری (p=0.001)، خودمراقبتی (p=0.001) و کیفیت زندگی (p=0.001) مداخله اصلاح رفتار، تاثیر معناداری داشته است.نتیجه گیری: بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، با بهره گیری از روش های اصلاح رفتارهای نامناسب، نگرش خود را نسبت به زندگی و سبک زندگی تغییر می دهند. بهتر است این مراقبت ها مداوم بوده و روش های بالینی و روانشناختی در کنار روش دارویی به کار گرفته شود.

کلید واژه: آموزش، دانش، نگرش، خودمراقبتی، کیفیت زندگی، دیابت