خودکارامدی: مفهومی عملکردی و تاثیرگذار در کنترل دیابت نوع ۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 خودکارامدی: مفهومی عملکردی و تاثیرگذار در کنترل دیابت نوع ۲ دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد خودکارامدی: مفهومی عملکردی و تاثیرگذار در کنترل دیابت نوع ۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی خودکارامدی: مفهومی عملکردی و تاثیرگذار در کنترل دیابت نوع ۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن خودکارامدی: مفهومی عملکردی و تاثیرگذار در کنترل دیابت نوع ۲ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیقات نظام سلامت

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: خودکارامدی به عنوان یک متغیر روانی – اجتماعی در حوزه دیابت، از مواردی است که می تواند در انواع پیامدهای این بیماری به صورت مطلوب یا نامطلوب تاثیرگذار باشد. این پژوهش با هدف تعیین میزان خودکارامدی و عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام گرفت.روش ها: مطالعه توصیفی – تحلیلی حاضر در سال ۱۳۹۰ به مدت ۴ ماه انجام شد. جامعه مورد مطالعه، بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ مراجعه کننده به یکی از مراکز دیابت شهر اصفهان بودند. حجم نمونه ۱۴۰ نفر و به روش نمونه گیری مستمر (متوالی) انتخاب شد. میزان خودکارامدی بیماران با استفاده از پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک و مرتبط با بیماری (۱۲ گویه) و ابزار استاندارد خودکارامدی (۸ گویه) بر اساس مقیاس ده درجه ای لیکرت اندازه گیری گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS11.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی بیماران ۵۳.۲۳±۷.۸۲ سال (۷۵-۳۷ سال) و طول مدت بیماری شرکت کنندگان در این مطالعه ۷.۱۹±۵.۶۳ سال (۲۰-۱ سال) گزارش گردید. میانگین و انحراف معیار خودکارامدی ۳۶.۲۹±۹.۲۷ و میزان امتیاز خودکارامدی بین ۱۹ و ۵۶ متغیر بود. در مجموع ۵۸.۶ درصد بیماران مبتلا به دیابت دارای خودکارامدی پایین بودند. یافته های مطالعه نشان داد که وضعیت تاهل (P<0.01)، سطح تحصیلات (P=0.04)، وضعیت سلامتی عمومی فرد از دیدگاه خود (P=0.04)، طول مدت ابتلا به دیابت (P=0.02) و HbA1C (P=0.02) با خودکارامدی ارتباط معنی داری داشتند؛ به طوری که افراد متاهل، دارای تحصیلات بیشتر، وضع سلامتی مطلوب و مدت زمان بیشتر ابتلا به دیابت دارای خودکارامدی بالاتری بودند و با افزایش خودکارامدی میزان HbA1C کاهش یافت.نتیجه گیری: با توجه به این مورد که خودکارامدی به عنوان یکی از عوامل موثر و کلیدی در کنترل دیابت به شمار می رود و این که درصد چشمگیری از بیماران مورد مطالعه از امتیاز خودکارامدی پایینی برخوردار بودند، ضرورت انجام مداخلات آموزشی با بهره گیری از مدل های آموزش بهداشت و ارتقای سلامت با تمرکز بر سازه خودکارامدی اجتناب ناپذیر می نماید.

کلید واژه: خودکارامدی، دیابت نوع ۲، HbA