تاثیر تمرین پیلاتس و ورزش در آب، بر سرعت راه رفتن زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تمرین پیلاتس و ورزش در آب، بر سرعت راه رفتن زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تمرین پیلاتس و ورزش در آب، بر سرعت راه رفتن زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تمرین پیلاتس و ورزش در آب، بر سرعت راه رفتن زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تمرین پیلاتس و ورزش در آب، بر سرعت راه رفتن زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : توسعه پژوهش در پرستاری و مامایی (JOURNAL OF RESEARCH DEVELOPMENT IN NURSING & MIDWIFERY)

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (MS)، بیماری خود ایمنی، التهابی و مزمن است که تحت تاثیر ضایعات تخریب میلین در جسم سفید مغز، طناب نخاعی و اعصاب بینایی بروز می کند. عمده ترین عوارض این بیماری خستگی، گرفتگی عضلات، لرزش، عدم تعادل و اختلال در راه رفتن می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس و ورزش در آب بر سرعت راه رفتن زنان مبتلا به ام. اس می باشد.روش بررسی: نوع تحقیق کارآزمایی بالینی است. از میان بیماران زن مراجعه کننده به کلینیک MS بیمارستان کاشانی اصفهان، ۴۵ نفر در سال ۱۳۹۱ به عنوان نمونه با ناتوانی جسمانی کمتر از ۴.۵ و میانگین و انحراف معیار مدت بیماری ۸±۲ سال و دامنه سنی ۲۰ تا ۴۰ سال انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تمرینات پیلاتس و گروه تمرینات ورزش در آب و گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینات برای گروه های آزمایش، ۱۲ هفته، هفته ای سه جلسه و جلسه ای یک ساعت بود. سرعت راه رفتن بیماران قبل از تمرینات و پس از تمرینات با استفاده از آزمون قدم زدن ۲۵ فوت اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس و مقایسه زوجی میانگین های تعدیل شده در سطح معنی داری ۰.۰۵ انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت میانگین های تعدیل شده نمرات سرعت راه رفتن آزمودنی های گروه های مداخله معنی دار می باشد (p<0.05). البته مقایسه زوجی میانگین ها بیانگر آن بود که تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش وجود ندارد.نتیجه گیری: اجرای تمرینات پیلاتس و ورزش در آب باعث افزایش سرعت راه رفتن در بیماران ام. اس می شود. با توجه به این نتایج، متخصصان مربوطه می توانند از این تمرینات به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های دارویی برای بیماران ام. اس استفاده کنند.

کلید واژه: مولتیپل اسکلروزیس، زنان، پیلاتس، سرعت راه رفتن، ورزش در آب