مقایسه اثر تجویز قبل از عمل اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از کوله سیستکتومی با لاپاراسکوپی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر تجویز قبل از عمل اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از کوله سیستکتومی با لاپاراسکوپی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر تجویز قبل از عمل اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از کوله سیستکتومی با لاپاراسکوپی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر تجویز قبل از عمل اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از کوله سیستکتومی با لاپاراسکوپی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر تجویز قبل از عمل اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از کوله سیستکتومی با لاپاراسکوپی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اردبیل

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: تهوع و استفراغ بعد از عمل از عوارض عمده بعد از بیهوشی عمومی بوده و بدون مداخله پیشگیرانه در حدود یک سوم بیماران تحت بیهوشی عمومی رخ می دهد. هدف از این تحقیق مقایسه اثر اندانسترون و متوکلوپرامید در کاهش تهوع و استفراغ بعد از کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک بود.روش کار: در این مطالعه ۹۰ بیمار تحت جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک بصورت تصادفی در سه گروه ۳۰ نفره تقسیم و برای گروه اول ۱۰ mg متوکلوپرامید، گروه دوم ۴ mg اندانسترون و گروه کنترل ۲cc نرمال سالین قبل از شروع بیهوشی تزریق شد. پس از خاتمه جراحی، بیماران از نظر عوارض بیهوشی در ریکاوری، تهوع و استفراغ در ریکاوری و در ۶ ساعت و ۲۴ ساعت بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها توسط نرم افزار spss18 مورد پردازش قرار گرفته و با آزمون های آماری کای دو و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقدار P کمتر از ۰.۰۵ از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میزان بروز کلی تهوع در گروه پلاسبو %۶۶.۷، در گروه متوکلو پرامید %۴۳.۳ و در گروه اندانسترون %۳۳.۳ بود که تفاوت فقط بین گروه اندانسترون با پلاسبو از لحاظ آماری معنی دار بود (P=0.019).میزان بروز کلی استفراغ در گروه پلاسبو %۵۶.۷، در گروه متوکلوپرامید %۲۰ و در گروه اندانسترون %۲۶.۷ بود که تفاوت بین گروه پلاسبو با هر دو گروه متوکلوپرامید (P=0.007) و اندانسترون (P=0.035) از لحاظ آماری معنی دار بود ولی دو گروه مداخله باهم تفاوت معنی داری نداشتند(P=0.12) . همچنین دریافت کلی داروی ضد تهوع در گروه اندانسترون (%۴۰) نسبت به گروه های متوکلوپرامید (%۶۳.۳) و پلاسبو (%۶۶.۷) کمتر بود ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (P=0.07).نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که هر دو داروی متوکلو پرامید و اندانسترون نسبت به پلاسبو در کاهش کلی استفراغ بعد از عمل کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک موثرند. در مقایسه این دو دارو، میزان اثربخشی اندانسترون در کاهش تهوع بیشتر از مترکلوپرامید بوده ولی در کاهش استفراغ بعد از عمل تفاوت معنی داری بین این دو دارو مشاهده نشد.

کلید واژه: اندانسترون، متوکلوپرامید، کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک، تهوع و استفراغ بعد از عمل